معنای عزت در خودکفایی محصولات استراتژیک کشاورزی تجلی پیدا می کند!

سید سلطان حسینی امین :زندگی روستایی از قدیم اینگونه بوده که درجه ی عزت و به تبع آن قدرت و حتی آرامش کشاورزی که آذوقه ی آتیه ی خود بویژه گندم و برنج همچنین بذر کشت بعدی را تامین کرده، به مراتب بیش از روستائیانی است که از امنیت غذایی کافی برخوردار نباشند.خبر مسرت بخشی که سبب نگارش این مقال شد، صدارت قابل انتظار استان خوزستان در تولید گندم و احتمالا دانه کُلزا است.

از طرف دیگر مسئله عزت و قدرت و آرامش را عمداً در ابتدای این مقال قرار دادم تا بتوانم بر نقش عزت ساز خوزستان در تامین محصولات اساسی کشور تاکید نمایم. همانطور که نقش عزت آفرین این استان در خرما، نفت، گاز، پتروشیمی، فولاد، نیشکر و… به هیچ عنوان قابل اغماض نیست.در این‌یاداشت بر واژه ی عزت بسیار تاکید خواهم کرد زیرا تجارب جهانی نشان می دهد جوامعی که امکان تولید حداکثر نیازهای غذایی خود نباشند، از اعتماد به نفس کمتری برخوردارند و نمی توانند مدعی استقلال عزت مندانه شوند.

خیلی جالب است که طبق اظهار نظر کارشناسان، خوزستان به لحاظ کیفی نیز رتبه اول گندم کشور را از آن خود کرده که امر به میزان گلوتن و پروتئین ، گندم تولید شده در این استان باز می گردد. جالبتر آنکه کیفیت گندم تولید شده در این استان جزو گندمهای ممتاز تولیدی در جهان است که اینجانب بعنوان شخصی که در حوزه کشاورزی فعالیت می کند، این موفقیت را به سربازان خط مقدم این عرصه یعنی گندمکاران تبریک عرض می کنم و امیدوارم دولت این دو رتبه ی افتخار آمیز کشاورزان ما را ببیند و در راه حمایت از آنها گامهای عملی بردارد.

اگر قرار است توسعه پایدار و مستمر در کشور پایه ریزی و نهادینه بشود و عزت مورد نظر این مقال که کشاورزان خوزستانی در آن نقش اساسی دارند نیز حفظ بشود، نگاه دولت به این سربازان عزت ساز باید تغییر کند و مشکلات و دغدغه های متعدد آنان مرتفع شود.مسئولان حتما متوجه هستند که برتری کمی و کیفی خوزستان در امر تولید محصولات اساسی، زاییده تصادف نیست و کوشش و تلاش و عشق تک تک کشاورزان در این برتری کاملاً مشهود است. به زبان‌ بسیار ساده حمایت از کشاورزان خوزستانی یعنی اینکه پای برنامه و برنامه ریز باید به میان کشیده شود. یعنی اینکه بانکهای حامی گندمکاران، اصحاب نخیلات، کلزا کاران و… باید مشخص بشوند و به دور از بروکراسی دست و پاگیر نیازهای مالی آنان را تامین کنند. یعنی اینکه متولیان امر در فکر تامین تجهیزات و ادوات کشاورزی برای این عزت آفرینان گمنام باشند.

در یکی از مصاحبه های قبلی از کشاورزان خوزستان بعنوان سربازان گمنام وطن نام برده بودم اما آیا این سربازان که همواره عزت و قدرت و آرامش را برای کُل مردم ایران به ارمغان اورده اند، نباید مورد توجه ویژه قرار بگیرند؟ نباید مقوله آب آنها بشکلی پایدار و عادلانه حل و فصل بشود تا دیگر دغدغه ای به نام آب نداشته باشند. در حالیکه امروز با افتخار از صدارت خوزستان بعنوان رتبه اول تولید گندم یاد می کنیم آیا بسته ای حمایتی و کاملا موثر با همه ی بسته های دولت برایشان در نظر گرفته شده است؟

در شرایطی که تامین غلات در سایه ی کرونا به یک‌ معضل جهانی تبدیل شده و بسیاری از کشورها فروش این محصولات را به حالت تعلیق درآورده اند، آیا اعطای لقب قهرمان به کشاورزان گندمکار خوزستانی و حمایت ویژه و اساسی از آنها امر عجیبی است؟ از نگاه ما کشاورزان خوزستان شایسته همه نوع مساعدت، تقدیر و احترامند.

🔸نائب رئیس اول اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی اهواز