پهنه سبز جنوب اهواز را دریابید

نوید قائدی :در فاصله حدود ۱۰ کیلومتری از مرکز شهر اهواز به‌طرف جنوب یعنی از حوالی روستای کوت سید صالح و جنگیه تا جنب روستای طرفایه، رودخانه کارون چندین قوس به‌شدت محدب و مقعر دارد که سبب شده در این وسعت آبرفتی که حدود ۴۰ کیلومترمربع است، اکولوژی ویژه‌ای شکل گیرد. در این پهنه به‌شدت حاصلخیز تراکم جمعیت نیز بالا است، در طی این مسیر روستاهای کوت سید صالح,جنگیه، مظفریه، غزاویه کوچک، غزاویه بزرک، بحر، لولیه، علوه، موران و طرفایه قرار دارند.
اهمیت لکه‌های سبز و اکوسیستم این منطقه به این دلیل ویژه است که اولاً در حریم جنوبی دو شهرستان بزرگ اهواز و کارون قرار دارند و می‌توانند تأثیر عمده‌ای بر آب‌وهوای منطقه و پاک‌سازی هوا داشته باشند و دوم این که به دلیل تولیدات بالای چندین محصول کشاورزی مانند خرما و محصولات زراعی و باقی می‌توانند سبب اشتغال و خودکفایی محصولات مصرفی باشند.
وقتی حریم پهنه‌های اطراف اهواز و کارون بررسی می‌شوند مشخص می‌شود که به‌غیر حریم سبز گسترده غربی یعنی جنگل کم‌تراکم گمبوعه به جزء این منطقه سبز حریم سبز پیوسته دیگری وجود ندارد. اکثر حریم‌های دیگر یا در اشغال تأسیسات نفت و گاز است و یا به دلیل عدم برنامه‌ریزی در جهت توسعه فضای سبز به‌صورت زمین‌های خشک رها شده‌اند.
با توجه وجود روستاهای متعدد این مسیر و منطقه و همچنین زیست‌بوم بکر، طبیعی و دیدنی آن می‌توان از این توان بهره برد و با برنامه‌ریزی دقیق و کاربردی این حریم را به منطقه ویژه گردشگری محلی یا همان بوم‌گردی تبدیل کرد، زیرا شهرستان اهواز و کارون به‌شدت از وجود چنین امکانات بکر و مفرحی محروم هستند و در صورت رونق این مهم می‌توان بخش زیادی از مشکل اشتغال منطقه را برطرف و منطقه را رونق داد.
از جمله پتانسیل‌های ویژه منطقه می‌توان به نزدیکی فیزیکی آن، حاصلخیز بودن و سرسبزی منطقه، در جوار رودخانه قرارگرفتن اکثر روستاها (جهت ایجاد چشم‌اندازهای بصری و تفریحی) وجود مردمانی خوب و مهربان و تنوع محصولات باغی و زراعی و دامی و آبزی در منطقه اشاره کرد.
چنانچه اهمیت موضوع توسط مسئولان درک شود و جهت توسعه منطقه کارگروهی تشکیل شود و با عزم و اراده برنامه‌ریزی‌های دقیق صورت گیرد به‌راحتی می‌توان با مشارکت مردم بومی و بخش خصوصی منطقه را بهسازی و بازسازی کرد، شکی نیست که جهت تحقق این اهداف و برنامه‌ها باید موضوعات اجتماعی و فرهنگی منطقه را به‌دقت واکاوی و مطالعه میدانی کرد، از همفکری شوراهای روستاها و اهالی در کنار اساتید فن و کارشناسان بهره برد، تا بتوان در یک برهه زمانی مشخص امور را به‌پیش برد.
چشم‌اندازهای بکر و طبیعی منطقه آن‌چنان گسترده است که می‌توان انواع تفریح‌های مانند ماهیگیری، ساحل‌نشینی، بیابان خوابی یا بیابانگردی، باغ نشینی، تورهای زراعی و باغی، اقامتگاه‌های بوم‌گردی و رستوران‌های سنتی و چایخانه‌ها و بازارچه‌های فروش محصولات محلی را در منطقه رونق داد. حتی می‌توان جهت دسترسی به روستاها از مرکز شهر اهواز تا محل از حمل‌ونقل آبی به‌عنوان به ایده جذاب بهره برد. حیف است که به این بهشت سبز توجه نشود و در تنهایی خود رها شود، این منطقه در صورت رونق حرف‌های زیادی برای گفتن در استان خواهد داشت.