فراموش شدگان ; اندیکا تابلوی بلند محرومیت در شمال خوزستان

نعیم حمیدی : زلزله های پیاپی و متوالی قلعه خواجه و اندیکا علاوه بر اینکه زنگ بیدار باشی برای متولیان وزارت نیرو بدلیل اجرای طرح های انتقال آب و سدسازی های مخرب بود از سوی دیگر پرده از تابلوی بلند محرومیت در این مناطق فراموش شده برداشت .همواره ترمیم و بازسازی منازل مسکونی و مراکز آموزشی و درمانی از جمله مطالبات اساسی مناطق زلزله زده و سیل زده در کشور می باشد اما تصاویری که این روزها از روستاها و آبادی های اندیکا در شبکه های اجتماعی منتشر گردید ، نشان داد که در این آبادی ها اصلا خانه ای با مصالح مصطلح و سازه های معمول وجود ندارد بلکه ساکنان روستاهای زلزله‌زده اخیر ،سال ها در خانه های سنگ چین و دخمه های غار مانند روزگار می گذارنند و قوت لایموت خود را از دام های نحیف و اندک شان تامین می کنند

وضعیت بی خانمان های اندیکا باید عرق شرم را بر جبین مدعیان و منادیان شعارهای “مسکن مهر” و “مسکن اجتماعی” بنشاند . اگر این مدیران ، هزینه های گزاف و بدون خروجی شهرک های رامین و شیرین شهر را صرف ساخت مسکن پایدار و مناسب در مناطق محروم شمال ، جنوب ، غرب و شرق خوزستان همچون روستاهای اندیکا می کردند آیا امروز شاهد اینگونه صحنه ها و تصاویر تاسف بار می بودیم؟ اگر به اسکان روستاییان و عشایر بی خانمان توجه جدی می شد ،آنگاه با مهاجرت درون و برون استانی به شهرهای کوچک و بزرگ روبرو می شدیم؟

اکنون در آستانه فصل سرما و آغاز بارش های پاییزی در شمال خوزستان هستیم و اسکان بی خانمان های زلزله زده اندیکا از اولویت ها و ضرورت های آنی می باشد از سویی صعب العبور بودن منطقه مانع از اجرای پروژه های ساختمانی و انتقال مصالح می باشد ، لذا پیشنهاد می شود در قالب یک فراخوان فراگیر (با محوریت قرارگاه شهید حسین پور سپاه و هلال احمر ) ، خیرین و موسسات عمومی و حمایتی به عمل خداپسندانه اهدای کانکس و خانه های پیش ساخته دعوت و سپس موارد اهدایی طی عملیاتی از طریق بالگردهای سازمان های نظامی به مناطق زلزله زده انتقال و در مکان های مناسب برای اسکان عشایر روستاهای اندیکا جانمایی و مورد بهره برداری قرار گیرند