آیا کارگردان سیاسی مهندسی انتخابات فوتبال و حمله به بازیکنان تیم ملی از سایه نشینی خارج می‌شود؟!

چند هفته پیش وقتی بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران با انتشار یک استوری مشترک از چهره های سیاسی درخواست کردند از ورود به حوزه مدیریت فوتبال خودداری کنند و به جای پرداختن به مسائل فوتبالی به فکر حل مشکلات معیشتی مردم باشند.

یک جریان رسانه ای خاص با مشاوره های یک چهره سیاسی نزدیک به دولت قبل هجمه سنگینی علیه بازیکنان تیم ملی به راه انداختند و مدعی شدند بازیکنان تیم ملی حق اظهارنظر در این ارتباط را ندارند!

حمله وسیع این جریان رسانه ای با اظهارات حسن کامرانی فر و حمید استیلی وارد فاز جدیدی شد تا سناریوی حذف بازیکنان منتقد مدیریت فعلی فدراسیون و مخالفان دانه درشت سرمربی کروات تیم ملی به این بهانه آغاز شود، اما درست همانطور که بازیکنان تیم ملی پیش بینی کردند رفتارهای غیر مسوولانه برخی افراد غیر فوتبالی باعث حساسیت نهادهای بین المللی شد تا آنها به صورت رسمی موضوع دخالت در مدیریت فوتبال را در دست بررسی قرار دهند!

با استناد به نامه دریافتی فیفا توسط فدراسیون فوتبال این واقعیت به اثبات رسید که برخلاف فضاسازی رسانه ای جریان خاص در فوتبال ایران، بازیکنان تیم ملی به دنبال مداخله در جریان انتخابات و حمایت از یک کاندیدای خاص نبودند بلکه آنها نگران برخورد انضباطی و سخت گیرانه فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا در آستانه جام جهانی قطر بودند به همین دلیل نگرانی خود را در قالب یک استوری مشترک به اطلاع افکارعمومی و مسوولان کشور رساندند اما مدیران فدراسیون فوتبال به جای استقبال از این حس مسوولیت پذیری ترجیح دادند گزینه برخورد چکشی با مخالفان خود را دستور کار خود قرار دهند.

حالا باید دید آیا گردانندگان این سناریو خطرناک و کارگردان سیاسی این ماجرا که پروژه حمله به بازیکنان تیم ملی را از راه دور طراحی کرد امروز پاسخ قانع کننده ای برای افکارعمومی خواهد داشت یا او برای پیروزی کاندیدای مورد حمایت خود در فوتبال حاضر است ایران را از حضور در جام جهانی محروم کند تا همانند دوره قبل انتخابات رئیس فدراسیون مورد علاقه خود پیروز از انتخابات بیرون بیاید؟!

پرسش دیگر اینکه آیا گرداننده این بازی خطرناک، تبعات رفتارهای غیر مسوولانه خود در قبال تعلیق احتمالی فوتبال ایران و محرومیت های ناشی از آن و خسارت های مالی هنگفتی که به فدراسیون فوتبال، باشگاه و بازیکنان وارد خواهد شد را قبول خواهد کرد یا صرفا به سیاست های حزبی و سیاسی خود خواهد اندیشید؟!