شهردار در میانه ی موانع آشکار و نامرئی !

مراسم معارفه شهردار اهواز در فضایی مالامال از اعلام حمایتهای متنوع و گوناگون!! از شهردار منتخب برگزار شد. بطور مشخص این معارفه بُعدی رسمی به فعالیت شهردار کلان شهر اهواز بخشید.پیچیدگی چینش و ترکیب مناسبات انسانی همچنین تاثیر عناصر رسمی همچون شورا و غیر رسمی امثال صاحب منصبان بر این چینش، حداقل در ۱۵ سال اخیر، برای بسیاری از ناظران پوشیده نبوده و نیست.

کُنشهایی که در زمان شروع به کار یک شهردار بر شهرداری وارد می شود و واکنش های احتمالی (تمکین یا مقاومت) از سوی شهرداری، اذهان را به سمت این پرسش سوق می دهد که آیا تغییرات ساختاری و اساسی با توجه به وجود تناقضات متعدد که همگی در عمق و طول و عرض تشکیلات ریشه دوانیده و به عروقی سخت تبدیل شده اند، امری مقدور و ممکن است و اصولاً شهردار جدید می تواند تعارضهای کارکردی و ساختاری را بنحو مطلوب مدیریت یا بر آنها فائق آید؟ پاسخ به این پرسش نیاز به زمان دارد.یکی از موانع پیش روی شهرداری اهواز مشکلات مالی و بطور کلی پیشی گرفتن هزینه ها بر درآمد بدلیل تورم بوجود آمده و رکود در برخی منابع درآمدی شهر است. این معضل نه با شعار و نه با فشار حل می شود و لازمه حل آن برنامه ریزی و کمک گرفتن از دولت بواسطه ی نمایندگان اهواز در مجلس و شورا و همه تاثیرگذاران و حتی استانداری است.

شهردار با راه اندازی یک‌ رابطه اقناعی با عناصر مختلف دولت می تواند به بسیاری از مطالبات کهنه شده ی نفت و سایر شرکتها و دستگاههای دولتی برسد و منابع مزبور را صرفا در بخش عمران شهری هزینه کند.مشکلات ساختاری شهرداری متعدد و تاکنون بسیاری از شهرداران را بر خلاف شعارهای اولیه شان به انزوا کشانده یا آنها را به ماشین امضای سیستم پرتضاد همیشگی درآورده که امیدواریم استثنای مجموعه ی شهرداران قبلی، شهردار فعلی باشد. همه آنچه به عرض رسید برای آن گفته شد تا به موضوع تغییرات احتمالی و انتصابات از جانب شهردار جدید برسیم. در باره این موضوع مهم ذکر چند نکته ضروری است:

اول: در اینکه انتخاب مدیران از سوی شهردار حق قانونی ایشان است هیچ بحثی نیست اما همیشه اینطور بوده که شهرداران با این موضوع از منظر انعطاف و لحاظ جوانب مختلف برخورد می کنند بعنوان مثال در برخی انتصابات نظر شورائیان یا اشخاص معین یا جهت های دیگری را جویا می شوند و متناسب با درجه اقناعی یا حجم تاثیرگذاری هر کدام، نظر آنها را در برخی چینشها لحاظ می کنند.این واقعیت منحصر و محدود به شهرداری اهواز نیست و امروزه به یکی از واقعیتهای اجتناب ناپذیر در سطوح مختلف مدیران دولتی و عزل و نصب آنها تبدیل شده است.

دوم: با تبعیت از منطق نسبی فوق، قطعا شهردار برای انتخاب مدیران مورد نظر خود، با شورائیها و اشخاص دیگری مشورت خواهد کرد. مهندس شاعری باید توجه داشته باشد که فرض توصیه از سوی هر شخص، تا زمانی که نیروی معرفی شده دارای معیارهای لازم و شاخصهای کافی از قبیل؛ سابقه کاربردی اشتغال در آن منطقه یا سازمان یا حوزه، دانش و تخصص لازم و اشراف بر فن مدیریت بویژه انضباط مالی باشد و… این فرض بخودی خود فاقد اشکال به شمار می آید.

به بیانی دیگر یک نیروی مجرب و با سابقه که در بخشهای مختلف (فنی، مالی، اداری، عملیاتی و…) یک منطقه یا سازمان یا معاونت فعالیت داشته و همزمان تخصص لازم را هم داشته باشد، از چنین نیرویی صرفنظر از اینکه از جانب چه کسی معرفی شده باید استقبال کرد. مشکل همیشگی شهرداری در معرفی نیروهای غیر مرتبط و بدون سابقه و تحمیل آنها به سیستم بوده است‌. از چنین بلیه ای باید اجتناب کرد.

ناگفته پیداست که نیروهای تدّرجی (آنان که پله به پله با کار آشنا شده اند) بدلیل اشراف فوق العاده شان بر بخشهای مختلف و اطلاع از سوابق حوزه مربوطه می توانند بهترین حافظان منافع بخش تحت مدیریت باشند. چنین نیروهایی صرفنظر از اینکه چه کسی آنها را معرفی کرده، مفید به حال سیستم هستند.در رابطه با مشکلات ساختاری شهرداری اهواز و راهکارهای رویارویی با آن مشکلات باز هم سخن خواهیم گفت…

 علی عبدالخانی – روزنامه نگار

 چهارشنبه شنبه ۶ تیر ۹۸