لطفا به اعمال نیکوکارانه و فراقومی و سیاسی، سمت و سوی ویژه ندهید !

کمک کردن به مستمندان و انفاق به نیازمندان از زیباترین خصلت های نیکوی مؤمنان است و مورد توجه فراوان در متون دینی واقع شده است. اگر اعمال نیکوکارانه مورد توجه قرار بگیرد و در میان اقشار متمکن جامعه ترویج بشود، آثار مثبت فردی و اجتماعی بسیاری بر جای خواهد گذاشت.قران کریم در همین زمینه می فرماید:«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذی‏ کَالَّذی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَیْهِ تُرابٌ فَأَصابَهُ وابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لا یَقْدِرُونَ عَلی‏ شَیْ‏ءٍ مِمَّا کَسَبُوا وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ»و در جایی دیگر اینگونه بیان می کند:«وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَهٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُهُ وَ ما لِلظَّالِمینَ مِنْ أَنْصارٍ»با این مقدمه مایل هستم پیرامون خاستگاه مساعدت اینجانب به آقای فرج الله که تنها بواسطه ی عدم تامین مبالغ مالی، در آستانه ی اعدام قرار گرفته بود، همچنین برخی شبهه پراکنی های بی اساس، نکاتی را به عرض مردم شریف استان خوزستان برسانم:

۱ – بدون ذره ای ترید خاستگاه و انگیزه مساعدت اینجانب به زندانی مذکور، خاستگاهی انسانی است و به هیچ عنوان این موضوع تحت عناوین مختلف قومی، قبیله ای و… تصنیف نمی شود.

۲ – بر شما مردم متعهد پوشیده نیست که اگر یک عمل نیکوکارانه به خصوصیات نژادی اشخاص پیوند بخورد، در اولین گام اجر و ثواب آن عمل از بین می رود که حداقل اینجانب هیچگاه خواهان زایل شدن ثواب اخروی ناشی از کمکهایم نیستم و در طول عمر خود به اعمال خیرخواهانه صرفاً از دریچه انسان بودن یک نیازمند و محتاج می نگرم.

۳ – هر چند که جایز نیست مشارکتهای نیکوکارانه فهرست و به اطلاع عموم برسد اما تنها به یک مورد بعنوان قرینه ای جهت نشان دادن تعامل فرا شخصی و فرا نژادی اینجانب با اقشار ضعیف جامعه اشاره می کنم.

دقیقاً ۴ روز قبل از مساعدت ۸۰ میلیون تومانی ام به آقای فرج الله، در مراسم ازدواج ۱۰۰ زوج معلول شرکت کرده بودم و مساعدتی بمراتب بیشتر از مساعدت اخیر، به آن عروس و دامادها نمودم. نکته ای که برای زوال برخی شبهه های ترویج شده و زدودن برخی ابهامات می تواند مفید واقع شود، در حقیقت تنوع قومی و گستردگی اجتماعی عروس و دامادهایی است که من شخصاً به آنان کمک‌ کردم. خداوند را شاکر هستم که مبنا و معیار اصلی و همیشگی هر گونه فعل خیرخواهانه انسان بودن و نیازمند بودن آن انسان است و قطعا تعلقات قومی و قبیله ای جایگاهی در اندیشه ی اینجانب ندارد و هدف نهایی رفع مشکل از یک فرد یا خانواده و نشاندن لبخند بر لبان نیازمندان است.

نکته جالب توجه این است که من حتی در تشکیلات اداری و اجرایی شرکت تحت مدیریت خود نیز قاعده شایستگی را بر هر قاعده دیگر ترجیح می دهم که بر این اساس گستره ای از همکاران مختلف (از اقوام و گویشهای مختلف) را به دور خود جمع کرده ام بنابراین به مروجان این شبهه توصیه می کنم که قبل از هر چیز از عقاب حضرت حق بترسند زیرا ترویج فتنه و رواج بدبینی بدترین صفتی که یک انسان ممکن است به آن مبتلا بشود. در میان این شبهه پراکنیهای غیر منصفانه، گروهک مطرود موسوم الاهوازیه نیز از این فرصت سوء استفاده کرده و در حالی که جایگاهی میان مردم شریف و ولایتمدار عرب خوزستان ندارد، این گروهک نیز تفسیری به میل خود از موضوع کمک‌ به زندانی کرده و یطرفه این عمل انسانی را به نگاه قومی منسوب کرده است. بدیهی است که موضع همیشگی من همان است که به عرض مردم شریف رسید و شبهه های شبهه پراکنان بدکردار ذره ای در عزم اینجانب در این زمینه تاثیر نخواهد گذاشت.سخن آخر را به کسانی که توان مالی دارند و می توانند به نیازمندان جامعه کمک کنند (به نقل از پیامبر اکرم ص) می گویم:*«ما نقَصَ مالٌ مِن صدَقهٍ قطّ فَأُعطُوا وَ لا تَجَبُنوُا» *یعنی: هیچ گاه مال انسان با صدقه و انفاق کم نخواهد شد، پس بدهید و نترسید. آنان که مرا از نزدیک می شناسند قطعا تصدیق خواهند کرد که در پس افعال اینجانب نه تمایل به کاندیداتوری خوابیده و نه میل به شهرت، لذا اگر خداوند بپذیرد این افعال بخشی از وظایف دینی و اجتماعی من است و لاغیر.در پایان برای همه کسانی که طی مدت دو روز گذشته افتراها و حرفهای نامربوط و واهی زیادی متوجه اینجانب نمودند و تلاش مذبوحانه کردند تا حرکت انسانی مرا قومی یا غرض ورزانه جلوه دهند، واقعاً طلب آمرزش می نمایم.‌ امیدوارم از این به بعد، شاهد این قبیل بی اخلاقیها در هیچ سطحی از جامعه نباشیم.

 مهدی محسنی نیک