مردم سیل زده شوش نگران عدم جبران خسارت ها هستند / گزارش دومین سفر کاروان امید به روستاهای سیل زده!

کاروان «امید» متشکل از فعالان فرهنگی – اجتماعی و رسانه ای اهواز ، روز پنج شنبه دوم اردیبهشت ماه جاری همزمان با سالروز ولادت مولای متقیان حضرت امام علی علیه السلام ، در راستای تقدیم مساعدت های مردمی و اطلاع از وضعیت به مناطق سیل زده ، راهی روستاهای بحران زده بخش آهودشت از توابع شهرستان شوش شد . مهمترین دستاورد دومین سفر کاروان «امید» آشنایی با مطالبات مردم و میزان خسارت های وارده به مزارع ، احشام ، راهها و زیرساخت ها بود. مردم روستاهای بیت غالب 1 و 2 ، مزرعه 3 شبلی ، بیت ایباره و بیت محارب 1 و 2 و بیش از هر چیز نگران چگونگی جبران خسارت های وارده به هزاران هکتار مزارع گندم ، بازسازی زیرساخت ها و تامین کالاهای اساسی زندگی می باشند.

کاروان با همراهی و راهنمایی آقایان سید حمید موسوی و موسی مزرعه از دهیاران بخش آهودشت در آغاز راهی روستای بیت ایباره ، با وجود پسرفت سیلاب اما همچنان در محاصره آب قرار دارد و تردد از مسیر اصلی و آسفالته آن با خودروی سبک با سختی انجام می شود . به «مضیف » یکی از بزرگان آبادی می رویم و در آنجا دوستان گروه مساعدت ها را تقدیم ساکنان می کنند. در این فرصت آقای مولا در پذیرایی با ریش سفیدان به گفتگو می نشینند و ما نیز در محوطه با جمعی از مردم مصاحبه ای را ترتیب و از وضعیت و پیامدهای سیل اخیر پرس و جو می کنیم.

در این رابطه حسین کعبی می گوید : تقریبا پس از فروکش کردن سیل این اولین گروهی است که از روستا سرکشی می کند ، خسارات وارده به زیرساخت ها و مزارع کشاورزی بسیار فراتر از پیش بینی هاست و تاکنون وعده ای از مسئولان در خصوص جبران خسارات ها نشنیدیم و انتظار داریم رسانه ها در این خصوص زبان مردم باشند.

پس از توزیع اقلام با راهنمایی دهیاران از مسیر «خلیفه حیدر» به کاروان به سمت روستاهای مزرعه 3 و سایر مناطق بحران زده حرکت می کند. ساعت 2 و 30 دقیقه بعد از ظهر به روستای مزرعه 3 می رسیم اما ورود به روستا و ارسال مساعدت ها بدلیل قطع راه ارتباطی برای هدایت سیلاب امکان پذیر نبود. سرعت بالا و عمق آب نیز امکان تردد افراد را نیز با مشکل رو برو می کند.

مجبور شدیم از تنها وسیله ارتباطی روستا که همان «بلم» ابویونس است استفاده کنیم. متاسفانه در این مدت اداره راه و ترابری کار لوله گذاری مسیر و ایجاد پل موقت را نیمه کاره رها کرده و مردم سرگردان گذاشته است. عبور ساکنان روستا بویژه زنان و افراد مسن و احشام از عرض آب دل هر آدمی را به درد می آورد ، آیا دستگاههای مربوطه نمی توانستند دو قایق را اختیار مردم بحران زده قرار داده و آلام آنها را کاهش دهند؟ حدود 2 تن از محموله مساعدت ها را با استفاده از بلم ابویونس با حدود چندین مرتبه رفت و برگشت به آن سوی آب منتقل و سپس به همراه آقایان سید طالب مولا و حاج سعید جباری با استفاده از وانتی که دهیار روستا در اختیار گروه قرار داد راهی 5 روستای دیگر می شویم .

هنگام جابجایی کمک های اهدایی لحظاتی را با اهالی روستای مزرعه به گفتگو می نشینم. فرحان نوجوان 8 ساله درباره وضعیت تحصیل و درس می گوید : 7 روز است که مدرسه تعطیل است چون اکثر اهالی روستا را و معلمان نیز بدلیل مشکل تردد و قطع راه ارتباطی به مدرسه نمی آیند.

فرحان علاقه شدیدی به مدرسه دارد و نگران فصل امتحانات و اظهار می دارد : دوست دارم راه روستا بازسازی و مدرسه زودتر بازگشایی بشود.

منصوری دهیار روستای مزرعه پیرامون پیامدهای سیل و چگونگی امدادرسانی می گوید : هلال احمر و سپاه پاسداران و همچنین بخشداری در ارسال کمک ها و انتقال اهالی به مناطق امن و ایجاد سیل بند ها فعالیت قابل قبولی داشتند البته ضعف اساسی دستگاهها عدم مدیریت صحیح سیلاب و هدایت آن به مجاری فرعی است .

ابویونس صحبت های دهیار را قطع و ابراز می دارد: مسئولین شناخت درستی از اقلیم منطقه ندارند و این امر موجبات تشدید بحران گردید. دو دهه پیش که میزان آب کرخه و همچنین حجم نزولات جوی بیش از الان بوده ، بدلیل وجود مسیرهای طبیعی سیلاب دز بدون آسیب رسانی به مزارع از طریق کانال طبیعی مجاور روستای مزرعه به کارون هدایت می شد.اما سالهاست مسئولین دستگاههای مربوطه با انگیزه بهسازی راه روستا بخشی از آنرا بطور کامل خاکریزی و سپس آسفالت کردند . در روز دوم سیلاب با اصرار افراد مسن روستا اکیپ های امدادی مجبور به باز کردن مسیر کانال شدند که حفر آن موجب هدایت آبها به سمت کارون شد و از زیرآب رفتن روستای مزرعه جلوگیری کرد

مسیر را ادامه می دهیم به روستای بیت غالب نزدیک می شویم. سیل بندهای بلند و عریض دیدن باروی آبادی ها را مشکل می نماید و با وجود آب حرکت به کندی انجام می شد. کمک های اهدایی را در میان مردم به تعداد خانوارهای ساکن توزیع می کنیم و در نهایت به روستای کاملا محاصره شده بیت امحارب 2 می رسیم .شرایط ناگوار ساکنان و حجم خسارات ها بسیار دردناک و تاسف بار است.

زایر حسن که از مجاهدان و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس و عاشقان امام است ، روبروی خانه آب گرفته اش نشسته و با حسرت اشک از کناره های چشمانش جاری بود .به او سلام می کنم و از وضعیت روستا ، مزارع و زیان های وارده می پرسم. زایر حسن دست هایش را به هم می زند و می گوید: پدر جان ، همه دار و ندار ما از دست رفت ، زراعت ها بکلی نابود و احشام ما در بیابان تلف شد. وقتی سیل به درون خانه های ما آمد تمام وسایل و لوازم را از بین برد.

هنگام گفتگو با پیرمرد محنت زده روستای بیت امحارب ، تعدادی از مردان و جوانان که در محل مسجد روستا بعنوان نقطه امن ساکن بوده به جمع ما ملحق و ضمن تشکر از سرکشی و حضور کاروان امید هر کدام به تناسب مشاهدات و اطلاعات خود به تشریح اوضاع بغرنج منطقه سیل زده می پردازد. آقای فاضلی اظهار داشت : آنچه که در کنار این بحران تعجب ما را برانگیخته ، بی تفاوتی صدا و سیما و سکوت خبری ان در مقابل این بحران است .وقتی صدا و سیما بخاطر مسائل سیاسی از ریزترین انتقادها نمی گذرد چرا به رنج و خسارات های وارده به مردم شوش و شعیبیه نمی پردازد؟

وی همچنین ادامه می دهد: آب به درون منازل راه یافته و دیگر قابل سکونت نیست و تمام وسایل برقی مردم را نیز از کار انداخته است . حدود چهار روز است که مردم با امکانات خود در حال پمپاژ آب ها به پشت سیل بند هستند و عملیات امداد رسانی کاملا متوقف شده است.

صیوان کعبی نیز به گفتگوی ما می پیوندد و رشته کلام را بدست می گیرد و می افزاید : مشکل اصلی ما میزان خسارات وارده به مزارع گندم است تاکنون هیچ مسئولی برای برآورد زیان ها به منطقه مراجعه نکرده است.برای ما یک سوال جدی وجود دارد که دولت چگونه و به چه میزان می خواهد خسارت ها را جبران کند.در حال حاضر نزدیک به 3000 هکتار در منطقه بکلی زیر آب رفته و مزارع بکلی نابود شده است از سویی کشاورزان سابقه و ذهنیت خوبی از عملکرد بیمه ها طی سالهای گذشته و خشکسالی ها ندارند. لذا نیاز ما کنسرو لوبیا و آب معدنی نیست. فرزندان ما بیکار و روستاییان منبع درآمدی جز کشاورزی ندارند .علاوه بر این خسارت ها کشاورزان هر کدام میلیون ها بدهی به بانک دارند و باید اقساط پرداخت کنند.

بدلیل غروب آفتاب و معطل شدن بخشی از اعضای گروه در پشت آب های خروشان اطراف روستای مزرعه مجبور شدیم گفتگو را کوتاه کنیم تا زودتر به دوستان ملحق شویم.البته سید طالب مولا هر لحظه با اشاره عصا می خواهد گفتگوها را کوتاه کنیم زیرا پای شکسته و ناهمواری راه کمی او را معذب کرده بود به اهالی روستا قول دادیم تا پیام آنها را به مسئولان برسانیم البته اگر گوش شنوایی باشد.

واقعا میزان خسارت های سنگین وارده به اقتصاد کشاورزی مناطق شوش ، شعیبیه و دزفول نیازمند جلسه ویژه و فوق العاده هیات دولت است و جز با کمک های بلاعوض و تسهیلات کم بهره هیچ چیز درد کشاورزان را تسکین نخواهد کرد. همچنین لازم مسئولان استان از جمله بنیاد مسکن برنامه ضربتی در راستای بازسازی و تعمیر منازل روستاییان سیل زده تدوین و فورا عملیاتی کند زیرا با گرم شدن هوا در کنار رطوبت ناشی از آب های راکد پس از سیلاب زندگی را بر اهالی سخت خواهد کرد. نیاز امروز ساکنان روستاها بیش از خوردنی ها و آب معدنی ، تامین لوازم خانگی از جمله یخچال و تلویزیون و قالب است که امید است علاوه بر سازمان ها ، خیرین نیز وارد این عرصه بشوند. در پایان مجددا از مساعدت های بی شائبه و مستمر جناب مهندس قنواتی مدیرعامل فولاد اکسین و همچنین دکتر خمیسی و حاج سعید الهایی تقدیر و تشکر می کنم و بر همت بالای اعضای کاروان امید آقایان : سید طالب مولا، مهندس سلیمی، حاج سعید جباری، مهندس جباری، احمد بوعذار، یاسر مزرعه، کریم بالدی ، ناصر اشگرپور ، ایمن اشگرپور ، سید حمید موسوی و موسی مزرعه درود می فرستم و از آنان سپاسگزاری می کنم.

نعیم حمیدی

پنج شنبه 2 اردیبهشت 95