امید و اراده استوار، بستر تغییر و تحول ماندگار / دکتر فاضل خمیسی

همه ما سعی میکنیم به نوعی وضعیت موجود جامعه را بهبود و سامان بخشیم . بدون تردید این انگیزه ناشی از احساس تعلق به جامعه است زیرا همه خود فرزند و مدیون آن می پنداریم .جامعه ای که در گذر زمان درد ، رنج، تبعیض و محرومیت به جزء جدایی ناپذیر آن تبدیل شده است […]

همه ما سعی میکنیم به نوعی وضعیت موجود جامعه را بهبود و سامان بخشیم . بدون تردید این انگیزه ناشی از احساس تعلق به جامعه است زیرا همه خود فرزند و مدیون آن می پنداریم .جامعه ای که در گذر زمان درد ، رنج، تبعیض و محرومیت به جزء جدایی ناپذیر آن تبدیل شده است و در پاره ای موارد علیرغم تلاش ها ، کوشش ها و فدارکاری هایی که برای اصلاح و سامان جامعه صورت پذیرفته اما برای رسیدن وضعیت مطلوب فاصله زیادی باقی است و چه بسا حجم فراوانی از این تلاش ها به سرانجام نرسیده است .موانع ، چالش ها و به سرانجام نرسیدن کارها بنوعی موجبات ناامیدی و سرخوردگی عده ای از دلسوزان واقعی شده و به همین دلیل شاید برای تغییر و تحول و بهبود شرایط چشم انداز مثبتی را متصور نبوده و دچار ناامیدی شده اند .در این خصوص چند نکته باید مورد توجه قرار گیرد :

*اول : ناامیدی در باورها و مبانی دینی امری ناپسندد و مذموم بوده و در مقابل بر جهد و تلاش برای اصلاح و تغییر وضعیت فردی و اجتماعی تاکید شده است . در قرآن کریم ناامیدی معادل کفر قلمداد گردیده است ” ولاتیأسوا من روح الله إنه ﻹییأس من روح الله إﻹ القوم الکافرون” .براساس تعالیم اهل بیت علیهم السلام و باور به مهدویت امید داشتن به تغییر در شرایط جامعه و انتظار فرج جز بالاترین عبادت هاست .پیامبر گرامی اسلام (ص) در این خصوص می فرمایند: “افضل اعمال امتی انتظار الفرج” .آینده سبز در سایه مهدویت همان نقطه ای است که انتظار به تغییر و تحول را در قلب ها زنده نگه می دارد.

*دوم : از نظر روانشناختی یاس بعنوان یک حالت افسردگی و تسلیم محسوب و درمان آن توصیه میگردد، بی تفاوت بودن در قبال آینده خود و جامعه ای که در آن سیر میکنیم از مصادیق افسردگی بشمار میآید.

*نکته سوم : تزریغ و القای ناامیدی در بهبود وضعیت اجتماعی ، گاهی در بستر تبعیض ، فساد و مخرومیت و از سوی جماعتی رانت طلب ،سودجو و انحصار گرا بشکل مهندسی شده صورت می گیرد ،فرصت طلبان ، سودجویان و قدرت طلبان همیشه سعی کرده و می کنند تا صحنه را از نیک خواهان ، مصلحان و رقیبان خالی نگه دارند تا حاشیه امنی برای رسبدن به منافع نامشروع خود و چپاول بیشتر فراهم کنند.

این حالت نه تنها کم هزینه ترین بلکه پایدارترین روش سرکوب بشمار میآید زیرا در این روش جامعه سرکوب شده بر این باور قرار میگیرد ؛ که هیچ تحرک و نشاطی نمی تواند موجب تغییر وضعیت جامعه گردد . در این شرایط حتی افرادی که خود را از زنجیر این آزردگی رها کرده و در صدد همراه ساختن دیگران با هستند ، مورد سرزنش و حتی سخره و سعایت از سوی همکیشان و هم تباران خویش قرار می گیرند! ، البته این باور و احساس محصول دو شبانه روز نیست بلکه در یک پروسه زمانی بلندمدت و ناشی از تجارب نیمه تمام و انباشت آنها می باشد

مهندسان تزریق و ایجاد بدبینی در جامعه بطور خواسته یا ناخواسته در راستای طراحی بدخوا هان و معاندان جمهوری اسلامی گام بر می دارند تا حرکت پرشتاب نظام به سمت آرمان های بلند و اهداف ترسیم شده را به زعم خود کند یا دچار چالش جدی کنند .چه بسا این طیف گاها با الفاظ و ظاهری ذی صلاح بتوانند حتی دولتمردان واقعی و دلسوز را گمراه و جامعه را به چند دستگی سوق وروحیه همدلی که اساس یک جامعه مسلمان و متحد است را سست نمایند.
این نابخردان دوست نما که برای منافع باندی و گروهی گاهی در اثر توهمات و برداشت های غیر منصفانه، فرصت ها را منحصرا حق مسلم می پندارند و اصولا حقوقی برای دیگران قایل نمی باشند.این طیف بزرگترین دشمنان و باور بیمار آنها بزرگترین آفت برای شکل گیری جامعه مدنی و اسلامی بشمار میایند .
لذا بهترین راه مقابله با این طیف از بدخوهان و دشمنان دین ، وحدت حفظ خود باوری و تقویت اعتماد به نفس است. تلاش برای یک وضعیت بهتر، نگرش الهی به انسان و ظرفیت های آن ، هوشیاری و استفاده از مجاری قانونی و شرعی برای تحقق مطالبات از جمله عوامل مهم برای دمیدن روح امید در جامعه و در نتیجه اصلاح و تغییر آن است.با امید می توان بر تبعیض ، محرومیت ها و فساد و بی تدبیری پیروز و آینده تابناک را برای جامعه رقم زد.
فاضل خمیسی