قطر و ما ؛ آرزوهای کوچک بزرگ شده!

علی فرخی : دوستی برای دیدن بازیهای جام جهانی به قطر رفته بود و بعد از برگشت از این کشور کوچک عربی از آنچه دیده بود برای جمعی از دوستان می گفت.از خیابانها،مردم قطر،لباس،رسوم،نگرش آنها به حجاب،طرز پوشش خارجی ها و نگاه مردم قطر به پوشش زنهای خارجی،ماشینهای لوکس،و عزت و احترامی که دولت برای مردمش می گذاشت، رفاه و پارکها و طرز برخورد آنها با ایرانی ها و به خصوص اهوازیها،فرودگاههای پر از خارجی،از قیمت اجناس و خیلی چیزهای دیگر با حسرت یاد می کرد.

جمع دوستان جمع بود و همگی کنجکاوانه گوش می دادند و گاهی هم سئوال می کردند وجواب می گرفتند،در این حین هم بعضی ها به دنبال فیلترشکن خوب بودند و انگار چند روزی بود که دسترسی به اینترنت نداشتند و مشتاقانه منتظر بودند که از طریق برنامه شریط گوشی یکی از دوستان فیلتر شکن رو دریافت و نصب کنند.

همگی در حال گوش کردن به گوینده بودیم که در مورد طرفدار خاص کرواس که او را از نزدیک دیده بود و سخت مورد توجه رسانه ها و البته مردم مهمان دوست قطر واقع شده بود، صحبت می کرد بودیم که ناگهان یکی از دوستان با خوشحالی فریاد زد آخ جون نصب شد،فیلتر شکن نصب شد،حالا من نت دارم ،ما هم به او تبریک گفتیم که به این موفقیت عظیم دست یافته است.

گوینده در واقع حسرتهای خود را با ما در میان می گذاشت ،حسرت برگزاری یک تورنمت جهانی،حسرت ورزشگاه خوب،و حال شاید باید انتظارتمان را کمتر کنیم و منتظر باشیم شاید یک روز بتوانیم مثل گذشته براحتی به اینترنت وصل
شویم.همین هم انگار آرزوی بزرگیست،آرزوهای کوچک بزرگ شده.