نماینده اهواز در همایش روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی عنوان کرد:

به خطر افتادن امنیت غذایی کشور با از بین رفتن کشاورزی در خوزستان

نماینده اهواز در همایش روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی عنوان کرد: به خطر افتادن امنیت غذایی کشور با از بین رفتن کشاورزی در خوزستان/ضرورت جلوگیری از انتقال آب سرشاخه ها و ساخت سد مارون ۲/عدم تامین حق آبه تالاب ها و نگاه غیرمتوازن در کشور هورالعظیم را به آتش کشاند مجتبی یوسفی نماینده اهواز، کارون، […]

نماینده اهواز در همایش روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی عنوان کرد: به خطر افتادن امنیت غذایی کشور با از بین رفتن کشاورزی در خوزستان/ضرورت جلوگیری از انتقال آب سرشاخه ها و ساخت سد مارون ۲/عدم تامین حق آبه تالاب ها و نگاه غیرمتوازن در کشور هورالعظیم را به آتش کشاند

مجتبی یوسفی نماینده اهواز، کارون، باوی و حمیدیه در مجلس شورای اسلامی روز شنبه در همایش روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی در گیت بوستان اهواز، افزود: با از بین رفتن کشاورزی در خوزستان علاوه بر خالی شدن مرزهای غربی، امنیت غذایی کشور را نیز با خطر مواجه می‌کنیم.

نماینده اهواز عنوان کرد: نگاه بخشی و غیر متوازن در کشور و عدم تامین حقابه تالاب‌ها سبب ایجاد مشکلات زیست محیطی مختلف شده است که جدیدترین آن آتش سوزی در هورالعظیم بوده که دود آن در ریه‌های خاک خورده مردم خوزستان می‌رود.

مجتبی یوسفی تصریح کرد: با تغییر اکوسیستم، بارگذاری در بالادست و انتقال آب از سرشاخه‌ها نباید همان بلایی را بر سر خوزستان بیاوریم که چند سال پیش در شرق کشور رخ داد و باعث شد این مناطق خالی از جمعیت شود و مردم بومی از منطقه خارج شوند به طوری که اکنون هزاران میلیارد تومان برای تامین امنیت کشور هزینه می‌کنیم.

وی خواستار مطالبه فعالان محیط زیست و دانشگاهیان برای جلوگیری از ساخت سد مارون۲ شد و افزود: باید اعلام کنیم که اولویت خوزستان کشاورزی است نه صنعت، چرا که این استان رتبه نخست کشاورزی کشور را دارد و ۱۷.۵ میلیون تن محصولات کشاورزی را در حالی تولید می‌کند که در دنیا بر سر کالاهای اساسی جنگ شده است.

یوسفی همچنین خواستار شفاف‌سازی هزینه کرد اعتبارات گرد و غبار در خوزستان شد و گفت: نیمی از اعتبارات مقابله با گرد و غبار به خوزستان اختصاص یافته بنابراین باید گزارش بدهند که این پول چگونه هزینه شده است.

به گفته وی، در اجرای طرح مقابله با گرد و غبار بی‌دقتی شده و به تجارب گذشته توجهی نشده است.