از ایذه تا ایزد..

سعید رضوانی :آنگاه که خدا بر آن می‌شود تا بنده‌ای برگزیند ،زمین و زمینه‌ی آزمونش را مهیّا می‌سازدو گاه این آزمون، به موازات تعالی، تعالیم نیز دارد… و علی لندی؛همان برگزیده‌ای است که در سِیر آزمونی سخت، تعالی یافت و نیز در مسیر آموزشی سبز، دیگران را تعالیم داد!…

و اینک علی؛آن زاده‌ی ایذه، برگزیده‌ی ایزد گشت و در سایه سار درد و درک درست از زندگی و ارزندگی،قَد برافراشت و قدر برافزود تا بدانجا که ناجیِ غیر گشت و منجی خویش.حال، مائیم و روزگار پس از او!…براستی؛علی را خلاصه در گریستن کردن و از نگریستن غافل ماندن، جور و جفا به جدّ و جَهد او نیست؟!آری؛آن اسوه‌‌ی بی‌بدیل که به نیکی توانست از حادثه، حماسه بسازد، بیش و پیش از تحزّن، شایسته به تلمّذ است!

پس بیاییم آموزگارانه به موازات حُزن در فراق آن نگار ماندگار، آموزه ها و انگیزه‌های رهایی بخشی که علی را عالی ساخت، به مدد تعلیم و تربیت در نهاد نونهالان این دیار، نه نمادین، که نهادین کنیم.