آینده نوجوانان ایران

مسعود عالمی نیسی : میخواهم چند پرسش فراموش شده و جاافتاده بپرسم:کشور برای آینده نوجوانان چه برنامه ای دارد؟ زیاد دور نیست، نوجوان یعنی حدود ۱۲ تا ۱۸ سال؛ مقصود این سوال این است که برای ۴ تا ۱۰ سال آینده نوجوانان چه برنامه ای ریخته شده است؟

وقتی آنها می خواهند وارد بازار کار و زندگی شوند، آیا مهارتهای کافی برای زندگی و اشتغال خواهند داشت؟ آیا آنقدر به علم و دانش علاقه مند خواهند بود که تحصیلات دانشگاهی را ترجیح دهند؟ آیا آنقدر مهارتهای ارتباطی خواهند داشت که بتوانند شغلی مناسبی داشته باشند؟ آرزوهای آنها در چه حد و اندازه ای خواهد بود؟ آیا زیرساختهای اقتصادی آنقدر پیشرفته می شوند که سلیقه ها و ولع فناورانه این نسل را پاسخگو باشد؟ آیا آنها به ایرانی بودن خود افتخار خواهند کرد و در این دنیای تعاملات بین المللی، احساس عزت خواهند کرد؟ و اصولا و در یک کلام می خواهیم چه کشور و جهانی را به آنها تحویل بدهیم و انتظار داریم آنها چه کشور و جهانی را به نسل بعدی خود تحویل دهند و آیا برای برآورده کردن این انتظارات آنها را آماده می کنیم؟ چگونه؟

***عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی(ره)