کوی مشعلی در تسخیر فاضلاب

سجاد باوی : کوی مشعلی در مرکزیت اهواز این روزها حال خوبی ندارد و ساکنان اش با توجه به کم لطفی ها نسبت به مدیران مربوطه در حوزه خدمات شهری اعم از فاضلاب و شهرداری کم اعتماد شده اند . چالش بزرگ جایی ناش می گردد که با یک تصمیم نابخردمندانه کوت عبدالله از اهواز […]

سجاد باوی : کوی مشعلی در مرکزیت اهواز این روزها حال خوبی ندارد و ساکنان اش با توجه به کم لطفی ها نسبت به مدیران مربوطه در حوزه خدمات شهری اعم از فاضلاب و شهرداری کم اعتماد شده اند . چالش بزرگ جایی ناش می گردد که با یک تصمیم نابخردمندانه کوت عبدالله از اهواز جدا می شود.این رخداد هیچ دستاورد و تحولی برای مردم و روند توسعه و بهبود شرایط منطقه نداشت اما اندک اندک پیامدهای ناگوار آن دامان اهالی کوی مشعلی اهواز در قالب شکل گیری دریاچه های خیابانی فاضلاب و نابسامانی معابر و انباشت زباله و عدم بهسازی محلات 

ادارات تابعه در کوت عبدالله(کارون) و اهواز برای کارهای اداری و مالکیتی مردم را به آن اداره و این اداره می فرستادند .با روی کار آمدن نماینده ولی فقیه در استان خوزستان حجت الاسلام والمسلمین آیت الله موسوی فر و با قراردادن این معضل بعنوان بارزترین مشکل در خوزستان نشست های عمومی با مردم و مسئولین استانی و ملی داشت. طولی نکشید تا بالاخره کوی مشعلی جزویی از اهواز اطلاق بشود تا در تقسیمات کشوری وظیفه خدمات دهی شرکت ها بر دوش اهواز بیفتد سنگ اندازی ها تمام شدنی نبود

تا اینکه شهرداری منطقه یک نهضت آسفالت را از مشعلی آغاز تا مردم محروم این خطه رنگ و بوی خدمات ببیند.با شروع فصل زمستان و آغاز باران ها مشکلات کوی مشعلی افزایش پیدا میکرد تا اینکه شبکه فاضلاب کوی مشعلی که ضعیف هم بود.فاضلاب را به خانه های مردم و در داخل خانه هدایت می کرد.آسفالت کوی مشعلی هر روز به دلیل تعمیرات بی اساس و بی پایه آبفا نابود میشد.مردم و مطالبه گران صدای اعتراضی مردم را به نماینده ولی فقیه در استان رساندند

بعد از سالیان متمادی راهکار هایی برای خروج فاضلاب از خانه ها پیشنهاد شد.تا در نهایت موتور پمپ های آبفا بتوانند در صورت باران از ورود فاضلاب به خانه ها جلو گیری بکند.آبفا در این پروژه کوچک بازهم تعلل میکرد و زمان میخرید بعد از دوسال موتور پمپ ها شروع به کار کرد.اما بعد از چند هفته کار کردن توسط عوامل آبفا گم میشود تا دوباره مردم این خطه را نسبت به مسئولین بی اعتماد کند.نویسنده در شرایطی این متن را می نویسد که فاضلاب شهری مردم بالا زده و هر آن ممکن است وارد خانه ها بشوود و بوی بد فاضلاب تا به امروز ده ها قربانی به خود گرفته است .

در این شرایط باید از خودمان بپرسیم که آیا حقمان این است.که تصمیمات سرتاسر عامدانه مسئولین عامل این اتفاقات ناگوار است پس چرا ناظران کیفی و قضایی در مقابل این تصمیمات نابخردمندانه سکوت میکند