سطح توقع مردم خوزستان بشدت تنزل پیدا کرده است!

قاسم امیری: بدلیل مشکلات پی در پی و بحران های طبیعی و غیرطبیعی، آستانه تحمل مردم خوزستان ، بصورت پیوسته تغییر کرده است. مردم خوزستان بخاطر صبوری و نجابت خود و جلوگیری از میراندن روحیه امید در خود ، در هر مرحله از بحران‌های سلسله وار ، یک گام توقعات خود را کاهش دادند. این روحیه و منش ،دلبستگی مردمان این سرزمین و تعلق خاطر آنها را به این آب و خاک و نظام نشان می دهد. این ها همان مردمی هستند که هشت سال جنگ تحمیلی را با کنترل سطح توقعات خود ، در واقع مدیریت کردند. این که بعد از بیش از سه دهه از پایان جنگ باز هم از مردم بخواهیم که سطح توقعات خود را پایین نگه دارید و مطالبه گری نکنید نوعی بداخلاقی سیاسی است. ماموریت نخبگان و فعالان اجتماعی این نیست که توقعات ساده مردم را ،زیاده خواهی و یا توقع کاذب بنامند.

بازدید ها،سرکشی ها و سفرهای استانی مسئولان جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر باب شده است و طراحان از آن بعنوان ارتباط موثر و رو در رو با مردم یاد کرده اند. از رهبری نظام گرفته تا سران سه قوه و وزرا و معاونان و مشاوران مختلف ، این شیوه را تاکنون دنبال کرده اند. اوج این سفرها در دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد بوده است که اتفاقا استاندار محترم خوزستان از این روش بصورت مستمر استفاده کرده و از دور افتاده ترین نقاط روستایی نیز بازدید کرده است. این شیوه البته منتقدان زیادی داشته است اما تاکنون کمتر کنشگر سیاسی بخاطر «بالابردن توقعات مردم »آنرا نکوهش کرده است.در مطالعه تاریخ اسلام و سیره نبوی و علوی نیز چنین نگاهی هرگز ثبت نشده است.

این یک بی انصافی است که آگاهی و توسعه مطالبه گری به حق مردم را رشد توقعات کاذب بنامیم آن هم در شرایطی که در استان‌های مجاور ، شرایط نسبی بهتری حاکم می باشد.نگارنده این یادداشت یک اصلاح طلب است و همچنان از دولت حمایت می کند و کمبودها و شرایط تحمیلی را نیز درک می کند و حتی سفر آقای رییس محترم مجلس را بیشتر از دیگران سیاسی می داند، اما هرگز به خود حق نمی دهد که مطالبات حقوق اولیه مردم را توقعات کاذب بخواند.در جامعه توسعه یافته نیازهای مردم طبق مثلث مازلو ازقاعده بسمت راس ارتقاء پیدا می کند. حقوق مردم مطابق نیازهایشان باید برآورده شود.تحدید حقوق اولیه مردم بصورت متوالی، باعث عقب گرد جدی و جاماندن از فرایند توسعه خواهد بود و فعالان رسانه ای و نخبگان اجتماعی نباید این موضوع را فراموش کنند.آنها نقشی مجزا از مردم عادی و قدرت حاکم دارند و باید بخوبی آنرا ایفا کنند.