یک تسلیت وکلی آشفتگی! / فرامرز احمدی نژاد – نایب رییس اتاق بازرگانی وصنایع ومعادن اهواز

بلحاظ منطقی مفهوم ریاست مجموعه های صنفی- انتخابی این نیست که اعضای هیت ریسه که مشروعیت بخش عنوان شخص رییس نیز میباشند،وجودی تزیینی وغیر تاثیر گذار داشته وازکمترین صلاحیت نیز برخوردار نباشند،که اگر چنین میبود انتخاب اولیه انها بعنوان قانونگذار وناظروهدایت دهنده فعالیتهای رییس امری بیهوده مینمود.دربحث اتاق بازرگانی وصنایع ومعادن اهواز که بدلیل ضیق […]

بلحاظ منطقی مفهوم ریاست مجموعه های صنفی- انتخابی این نیست که اعضای هیت ریسه که مشروعیت بخش عنوان شخص رییس نیز میباشند،وجودی تزیینی وغیر تاثیر گذار داشته وازکمترین صلاحیت نیز برخوردار نباشند،که اگر چنین میبود انتخاب اولیه انها بعنوان قانونگذار وناظروهدایت دهنده فعالیتهای رییس امری بیهوده مینمود.دربحث اتاق بازرگانی وصنایع ومعادن اهواز که بدلیل ضیق دید وتلقی غلط وبسته از مفهوم ریاست،بدترین سالیان خود را میگذراند،باچنین معضلی مواجه هستیم.

معضل رفتاری بنام ریاست طلبی وحاکمیت سلیقه وعنوان پرستی باعنایت به رکود وجمود کامل اتاق نسبت به اتاقهای کم سن وسال ومبتدی همچون خراسان شمالی ویاسوج.ریاستی که اعمال بدیهی ترین صلاحیتهاووظایف هیات رییسه رابرنمی تابدواز اتاق بعنوان ابزاری درجهت منافع وارضای شهوت بی پایان ریاست طلبی اش استفاده میکند،چگونه میتواند ظرفیتهای این اتاق بویژه دربحث مبادلات تجاری باهمسایگان رابه منصه ظهور برساند؟ریاستی که یک بیانه همدردی چند سطری مرتبط به حوزه اخلاق وانسانیت یعنی دلجویی از خانواده دو از دست رفته،انهم ازسوی نایب رییس اول اتاق،رابمثابه دخالت درصلاحیت وکاستن از شأن ومنزلت ومصیبتی عظمی می پندارد،چگونه میتواند درچارچوب مفهوم تعامل وبهرمندی از خردجمعی و…اتاق را از فلاکت موجود برهاند وبه ساحل شایستگی ولیاقت برساند؟در یک مقارنه ساده ایا میتوان میان یک حرکت اخلاقی انسانی یعنی صدور چند سطرهمدردی(تسلیت به خانواده دو کارگر متوفی) از یک طرف وسیاست نخبه کشی وحذف تدریجی افراد توانمندودلسوز انهم باتوسل به شیوه های ناپسند طی دوازده سال گذشته از طرف دیگر رابطه ای از جنس انصاف وقانونمداری واحساس مسولیت نسبت به منافع اتاق ایجاد نمود؟با چنین نگاه بسته وانحصاری جناب رییس که از چندسطر تسلیت نایب اول اتاق اینگونه آشفته میشود،

ایا مفهومی برای بکارگیری واستفاده ازظرفیت اعضای هییت نمایندگان درکارهای اساسی وبزرگ باقی می ماند؟درمنطق حاکم براین نوع مدیریت،خردجمعی چه اعتبار ومنزلتی دارد؟مگر نه اینکه هیات رییسه ضمن ایفای نقش اجرایی ،مجری سیاستهای هیات نمایندگان که عالیترین مقام اتاق است،تلقی میشود؟ایا ریاست فعلی چنین توجهی را به رسمیت میشناسد؟مگر نه اینکه رییس درحدود مصوبات وزیرنظر هیات فعالیت میکند،ایا فعالیت ایشان بویژه دربرنتابیدن چندسطر تسلیت ،مصداق خروج تام وتمام ایشان از قواره وحجم تعریف شده نیست؟ریاست اتاق بجای محو شدن درعنوان ریاستی خود وتلاش درجهت استمرار حاکمیت طولانی خودبر مقدرات این اتاق،توضیح دهندکه درطول مدت مدیریت خود چه نتایج افزاینده ومفیدی رابرای اتاق تحصیل کرده اند؟درپایان تنها یاداوری میکنیم که برسی مصداقی عملکرد ریاست اتاق ایستگاه دیگری است که درصورت لزوم به آن خواهیم پرداخت.

فرامرز احمدی نژاد

نایب رییس اتاق بازرگانی وصنایع ومعادن اهواز