۱۷ ژوئن روز جهانی مقابله با بیابان زدایی و خشکسالی

هورالعظیم و نابودی پوشش گیاهی و بحران فرسایش خاک

این روز ها تالاب هورالعظیم در بحرانی ترین روزهای خود با چالش های مختلفی همچون عدم تامین حق آبه ، آتش سوزی، نابودی اکوسیستم طبیعی خود، نابودی پوشش گیاهی و در نهایت بحران فرسایش خاک که سبب ایجاد کانون های ریزگردها در این محدوده طبیعی و بکر جعرافیایی کشور روبرو است بحرانی که فعالان محیط […]

این روز ها تالاب هورالعظیم در بحرانی ترین روزهای خود با چالش های مختلفی همچون عدم تامین حق آبه ، آتش سوزی، نابودی اکوسیستم طبیعی خود، نابودی پوشش گیاهی و در نهایت بحران فرسایش خاک که سبب ایجاد کانون های ریزگردها در این محدوده طبیعی و بکر جعرافیایی کشور روبرو است بحرانی که فعالان محیط زیست و پژوهشگران و متخصصان این حوزه بارها آن را عنوان کرده بودند بر همین اساس یکی از جدیدترین پژوهش ها در حوزه تالاب هورالعظیم به شرح و پیوست زیر ارائه می گردد.

*جاسم میاحی و همکاران(۱۴۰۰) با ارزیابی اثر تغییر پوشش اراضی بر روی روند فرسایش خاک تالاب هور العظیم در جنوب غرب ایران در نشریه مخاطرات محیط طبیعی به بررسی وضعیت بحرانی تالاب هورالعظیم پرداختندچکیده این پژوهش به شرح زیر است:

فرسایش خاک یک فاکتور کلیدی محیطی می‌باشد، که تنها به فاکتورهای ژئواکولوژیک وابسته نیست بلکه به تغییرات کاربری اراضی و پوشش اراضی نیز وابسته است. تحقیق حاضر به ارزیابی تغییرات کاربری و تاثیر آن بر فرسایش خاک در تالاب هورالعظیم در استان خوزستان در جنوب غرب ایران و استان میسان در جنوب شرق کشور عراق می‌پردازد. برای انجام این تحقیق از تصاویرماهواره لندست مربوط به خرداد ماه سال‌های ۱۳۶۵ و ۱۳۹۵ استفاده شد. جهت طبقه‌بندی تصاویر، از روش طبقه‌بندی حداکثر احتمال استفاده و نقشه پوشش اراضی تالاب تهیه گردید. صحت طبقه‌بندی با محاسبه ضریب کاپا و صحت کلی با استفاده از ماتریس خطا ارزیابی شد. برای تصویر سنجنده TM ضریب کاپا و صحت کلی به‌ترتیب ۸۵/۰ و ۹۲/۰ و برای تصویر سنجنده OLI به‌ترتیب ۸۹/۰ و ۹۴/۰ برآورد گردید. در مرحله بعد فرسایش خاک منطقه با استفاده از معادله جهانی ارزیابی فرسایش خاک (RUSLE) برای دوره ۱۹۸۶-۱۳۹۵ ارزیابی شد. نتایج کلی گویای این مطلب است که در بازه بین سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۹۵ از مساحت طبقات پوشش اراضی دارای کلاس‌‌ فرسایشی کم کاسته شده و به مساحت کلاس‌‌های فرسایشی زیاد و عمدتا به کلاس فرسایشی بیش از ۵ تن در هکتار در سال افزوده شده است. بر اساس اطلاعات اطلاعات بدست آمده برای سال ۱۳۶۵ حدود ۲۶ درصد از مساحت و برای سال ۱۳۹۵ در حدود ۴۱ درصد از مساحت منطقه مقدار فرسایش از حد قابل قبول بیشتر بوده و در برخی قسمت‌ها بحرانی است. لذا نتایج حاصل از این مطالعه لزوم پرداختن به این مسئله و ارائه راه حل‌های حفاظتی و مدیریتی را روشن می‌کند.