محمّد ، پیامبر دین و دانش و بینش و نیایش بود

سعید رضوانی : «محمّد»،هم «پیامبر دین و دانش» بود، هم «نبیِ بینش و نیایش»؛هم «رسول صلح و سلام»، و هم «مُرسَلِ محبّت و مَودّت».از این رو، آخرین فرستاده‌ی خدا به دلیل «جامع الاطراف» بودن، بر سایر مرسلین الهی، «سیادت» داشت؛ به نحوی که او را با افتخارِ تمام، «سیّدالمرسلین» می‌دانیم و می‌خوانیم.او که پس از اوّل معلّم عالَم، «بزرگ‌آموزگار آگاهی و آزادی» بوده و هست، با هدفِ غاییِ دَوامِ آگاهی‌بخشی و قَوامِ آزادی خواهی در امّت واحده‌اَش، «ثقلین»، یعنی«قرآن» و «عترت» را به عنوان دو «میراث ماندگار» از خویش به یادگار گذاشت.و «حَسَن»، که شاخه‌ی تناوری از شجره‌ی پُربرگ و بار عترت است، دومین «ستاره‌ی سپهر سرمدی»، سِبط اکبرِ حضرت ختمی مرتبت، و قطبی از «اَقطاب شریعت نبوی» و نوری از «اَنوار طریقت علوی» می‌باشد.

عزیزان معزّا؛غمگنانه فرارسیدن «بیست و هشتم صفر»، سالروز رحلت شهادت گونه‌ی حبیب الرَّحمن و نبی‌الرَّحمه، «حضرت محمّد مصطفی»(صلی الله علیه و آله و سلّم) و یادروز شهادت مظلومانه‌ی کِبار کریمان، «حضرت امام حسن مجتبی»(علیه السلام) را به شما و تمامی شیفتگان واقعی نبوّت و حقیقی شیعیان امامت تسلیت و تعزیت می‌گویم.با این امید که در سایه‌سار الطاف الهی و با تَبصُّر در سیره‌ی نظری و تعمُّق در سیره‌ی عملی آن سِراجان منیر و آن هادیان مُجیر، توفیق طِیّ طریق تعالی را یافته، سعادت تقرّب به خداوند علیِّ اعلاء را نیز بیابیم.