مختصر من حیاه الشاعر و الادیب زامل ابو فاخر العبودی

ولد فی عام ۱۳۰۶فی قریه البناوده «بندقیر » بین ملاثانی و تستر و قد فقد والده و هو صبی و قام بحفظ الشعر الشعبی من کبار ناظمی ابوذیه لما ان دخل مدرسه الاکابر و حفظ التاریخ و علم الانساب و قام بنظم الاشعار و کّثر فی الابوذیه و القصائد من «الحسچه» و قد ابدع فی الابوذیه، و هذا یدل علی خزانه کلماته الوافره التی جعلته یتلاعب بالکلمات دون ان تقیده القوافی . و لکم بعض من اشعاره :

الکوسی لا تآمن بیه لو قط
و لا جرذی لعب بالحوش لو قط
حگه الذیب نص اللیل لو قط
غفا الناطور و الثایه خلیه.

یگلبی یوم وکتک ضحک ملاک
خلیلک لیش منک جزع ملاک
الگبل مملوک صار الیوم ملاک
و الملاک ، مملوک او رعیه.

چنت اویاه یوم ابشمس ولفای
و لا مره گطع لی ابخطر ولفای
عگب ما عبریته اشطوط ولفای
فش ایراب فویی او عمل بیه

یاهو الصار بالدنیا بلیراب
یاهو البدل السالم بلیراب
النغل ، حط لی مزگ شوکه بلیراب
فییت نص البحر او رکس بیه

جرح الگلب خزّن گام یا فار
علی المَیطیر گام ایطیر یا فار
غاب الگط ، إلعب گوم یا فار
إلک تم النزل، چول او خلیه

یَصاحِ البیض دومِن دوم منهن
و لا یصفا ابْْوَزِن مثقال منهن
اذا امّگمط او صابَک اَلَم منهن
انا ابَّطْن الرَّحم وَلَّم بَّیه

نِدَم یلْیشلی ابظلمه عفرنا
او چم صندید بصّارم عفرنا
احنا الیصطر ابچفه عفرنا
سبع ما تنسبع بالموزمیه

طِحتِ ابناس لا دنیا و لا دین
و لا ناقوسهم دگلی و لا دین
انا اویاکم مثل لاله و لا دین
سویّه انموت لو نحیا سویّه.