پسری با کت راه راهی

هادی امین جلالی : در مسیرم ،لحظه ای پشت چراغ قرمز ایستاده بودم. پسری ، نظرم را جلب کرد که با همسالانش فرق داشت .اوجنب وجوش دیگر پسران را نداشت.ساکت وآرام وبا آه وحسرت مردم را نگاه می کرد.در دستش جعبه ای شبیه به قوطی، که با آرامی دور ماشین ها می گشت وبا تکان دادن آن، دودی متصاعد می شد که همان دود اسفند است.

او با  نیت پاک کودکی اش می خواهد بلا را از سر مردم دور کند ، هر چند بعضی ها مبلغی نا چیز به او می دادند.او در تمام حرکاتش وقار داشت و بنظر می آمد، که خیلی از مشکلات  مردم رامی دانست ، من نسبت به آن حرکات اش کنجکاو شدم اسمش را نمی دانستم وچون کت راه راهی پوشیده بود  اورا با همان نام صدایش کردم.

گفتم:کلاس چندمی،گفت:آقا درس نمیخوانم ترک تحصیل کردم.از نزدیک بر چهره رنجورش فقر وبدبختی نمایان بود.از نگاهش دوست داشت از وضع زندگی اش برایم بگوید ولی چراغ سبز شد و همه طبق معمول که جز فرهنگ هم شده، بوق زدن ،ومن ناچارا حرکت کردم.

در فکر فرو رفتم که چرا باید این کودکان ترک تحصیل کنند، وآب از آب تکان نخورد وکسی فکری نکند ،وهمه این معضل را می بینند اما متاسفانه این صدا ها وناله های این افراد را نمی شنوند.

چرا این پسران معصوم به جای اینکه شب ها در بستر گرم خود باشند باید تا پاسی از شب اسفند دود کنند واز مدرسه وکتاب ومشق زندگی آینده خود دور باشندو چرا های دیگر…  امروزه ساختن اندیشه ها وتحصیل علم یکی از عوامل پیشرفت جامعه است وآینده جوامع را همین کودکان رقم می زنند.

جوامعی که علم دارند در بین جوامع دیگر جایگاه خاصی دارند و مورد احترامند .جامعه صاحب علم پیامد های مهمی دارد زیرا تمدن های پیشرفته امروزه بر اساس دستاورد های علمی شکل گرفته است و اساس آن تعلیم وتربیت صحیح است.عکس آن ،شاخص های یک جامعه عقب مانده،ضعف تعلیم وتربیت آن است که نتیجه و بازخورد اش ترک تحصیل،اعتیاد،بیکاری،دزدی ،دروغ ،قتل ،سرقت ، ترویج خرافات و نامنی است.

امیدوارم اهل فکر واندیشه به صورت علمی فکری بکنند.زیرا هر فرد انسانی فی نفسه موجود شریفی است وهر انسانی دارای کرامت است و اگر هدف ما ارتقای فرد بدانیم به فکر این کودکان معصوم باشیم .