آقای کارگردان ؛ نَجلای ذِهن تو، نَجلای ما خوزستانی ها نیست

حسن نسیمی : مدتی است سری دوم سریال نجلا از سیمای ملی در حال پخش می باشد. سریالی که فصل اول آن انتقاداتی به همراه داشت و اکنون در فصل دوم که انتظار می‌رفت برای رفع نقص های سری قبل تمهیداتی اندیشیده مس شد ولی کماکان این قصورات در فصل دوم بیش از پیش نمایان است و این نشان از بی توجهی عوامل ساخت این سریال به خرده فرهنگ ها و آداب جامعه خوزستانی دارد.

عمده انتقادات مطرح به این سریال در فصل نخست آن، به نوع گویش، چهره پردازی و شخصیت پردازی بازیگران سریال باز می گشت. نمایش چهره هایی ساده لوح و خلافکار از مردم جنوب، لهجه های عجیب، گریم و استفاده اغراق‌آمیز از فونت تیره ( ماده مخصوص گریم صورت) برای تیره و سوخته نشان دادن چهره شخصیت‌های خوزستانی از مواردی بود که مورد نقد جامعه خوزستانی بویژه نخبگان و هنرمندان این خطه بود.

و اکنون در فصل دوم نیز علاوه بر انتقادات مذکور، برخی سکانس ها به قدری مضحک و کودکانه است که سوژه خنده کاربران فضای مجازی را نیز فراهم آورده. از حضور خودروی پراید در خیابان تا گفتگوی دو تن از شخصیت های این داستان که از پل قدیم و جدید در خرمشهر می گویند. همه می‌دانند در زمان وقوع این ماجرا پلی به اسم جدید در خرمشهر عزیز وجود نداشت.

در فصل دوم، بازیگران در داشتن گویش محلی دچار سردر گمی زیادی هستند. برخی شخصیت ها عربی فصیح صحبت میکنند، برخی دیگر عربی و فارسی در هم آمیخته، برخی دیگر که انگار از یک ناکجا آباد آمده اند و با گویشی صحبت می‌کنند که رد آن را می‌توان در فیلم های کمدی و طنز مشاهده کرد و صرفا با یک واژه وولک یا بوآ یا موآ سر و ته آن را به هم دوخته اند و تعدادی از شخصیت های این سریال نیز با لهجه ی غلیظ تهرانی.

جان کلام اینکه، شاید بتوان تمامی این نواقص و قصورات را به کارگردان و عوامل آن بخشید، اما وقتی پای آداب، سنن و رسم و رسومات محلی به میان می آید نمی توان از آن چشم پوشی کرد.

تصویر پست شده، مشتی از خروار این کج فهمی ها و اهانت ها است.پذیرایی با قهوه تلخ عربی بدون تحقیق از نحوه آداب این رسم کهن در بین اعراب خوزستان.شاید برای بیننده عام این موضوع زیاد موضوع مهمی نباشد اما خوزستانی ها می‌دانند که این سهل انگاری یعنی چه…

گرفتن دله قهوه با دست راست و فنجان در دست چپ.. آن هم توسط یکی از شخصیت های تقریبا درجه یک این سریال تیم عوامل این سریال حتی بدیهی ترین رسم و رسومات محلی مردم جنوب را نیز برای نوشتن قصه این سریال نادیده گرفته و این یعنی توهین آشکار به جنوب…

شاید در این مهم همان تعداد انگشت شمار هنرمندان خوزستانی حاضر در این اثر که متاسفانه نقش های دست چندم و حاشیه ای داشتند را نیز مقصر دانست که نتوانستند به عوامل ناآگاه این نکات مهم را در سر صحنه گوشزد نمایند.