بانو پوریایی ، معلمی که مهر مادری را با دانش‌آموزان اش قِسمت کرد

خانم معلم که حرف می‌زند مهربانی می‌ریزد در نگاه دانش‌آموزان. صدا و چشمان خانم معلم پُر از حس‌ِ دل‌انگیز عطوفت و خوش‌خلقی و صمیمت است و بچه‌ها عجیب به صدا و کلام او انس گرفته اند

خانم معلم که حرف می‌زند مهربانی می‌ریزد در نگاه دانش‌آموزان. صدا و چشمان خانم معلم پُر از حس‌ِ دل‌انگیز عطوفت و خوش‌خلقی و صمیمت است و بچه‌ها عجیب اُنس گرفته‌اند به صدا و کلام او. وقتی که کلاس‌ها مجازی بود و حالا که کلاس‌های درس حضوری است زنگ تاریخ هنر که می‌خورد، اشتیاق شنیدن از خانم معلم و یادگیری درسی که تدریس می‌کند در روح و جان‌ِ دانش‌آموزان موج می‌زند.
سیمین پوریایی‌دوست دبیر هنرهای تجسمی و تاریخ هنر در هنرستان آمنه اهواز است و ۴ سال سابقه کار در کارنامه کاری‌اش در آموزش و پرورش دارد. او به تازگی صاحب فرزند شده و در حالی که می‌توانست از مرخصی طولانی زایمان استفاده کند، به خاطر دانش‌آموزانی که دوستشان دارد به مرخصی نرفت.

او هم مثل مادران دیگر دلش برای نوزاد ۳۱ روزه‌اش پر می‌کشد، اما تصمیم گرفت تا مهر مادری‌اش را با عشق معلمی بیامیزد و تلفیقی از حس جادوانه‌ و فرشته‌گونه‌ی یک مادرِ معلم را نثار تمام فرزندانش کند و با همین احساس لطیف و آسمانی، بلافاصله پس از حضوری شدن مدارس بر سر کلاس درس حاضر شد. او تا پاسی از شب مشغول نگهداری و مراقبت از فرزندش است و سپیده که می‌زند و خورشید که در آسمان طلوع می‌کند، مهیای رفتن به مدرسه می‌شود.

خانم معلم اهوازی دانش آموزانش را عضوی از خانواده‌اش می‌داند و می گوید : ما در کلاس درس شبیه به یک خانواده هستیم و به راحتی با هم ارتباط می‌گیریم و یکدیگر را دوست داریم. حدود ۷ ماه از سال تحصیلی می‌گذرد و در تمام روزهایی که گذشته، هم به صورت مجازی و هم حضوری در کنارشان بودم.

خانم پوریایی‌دوست رابطه با دانش‌آموزان را رابطه مادر و فرزندی می‌داند. او به بچه‌های کلاس دل‌بسته است و وقتی فرزند خودش چشم به این دنیا گشود حتی برای استراحت پس از زایمان نیز نتوانست دوری از دانش‌آموزان را تحمل کند.

او در این باره گفت: زمانی که مرخصی من فرا رسید احساس کردم که نمی‌توانم دانش آموزان را تنها بگذارم چون زمان زیادی از سال تحصیلی سپری شده بود و ممکن بود در این زمان کم نتوانند با معلم جدید ارتباط برقرار کنند و این امر سبب استرس و اضطراب در آنها شود برای همین تصمیم گرفتم تا پایان سال در کنارشان بمانم.

او افزود: درس دادن به دانش آموزان برای من خیلی لذت بخش است. در تمام سالهای معلمی‌ام سعی کردم ارتباطم با بچه‌ها دوستانه باشد تا بتوانم مطالب را به راحتی به آنها منتقل کنم. البته درسِ هنر به خودی خود شیرین است و وقتی آمیخته به عشق و دوستی و همدلی و همراهی شود، شیرین‌تر می‌شود و همین شیرینی است که من را در انجام رسالت معلمی مصمم و ثابت‌قدم نگه داشته است.

او در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه «آیا نگران شرایط ناشی از انتشار کرونا و بیماری کووید» نیستید، گفت: گرچه شیوع این ویروس با نگرانی‌ها و خطراتی برای معلمان و دانش‌آموزان همراه است اما سعی می‌کنیم با رعایت کامل شیوه‌نامه‌های بهداشتی و استفاده از ماسک وانجام اقدامات پیشگیرانه از این شرایط عبور کنیم.