خوزستان وحال وهوای روزهای تلخی بنام هورالعظیم…..

کبری باوی : استان خوزستان باوجود منابع زرخیزخودحال وهوای روزهای تلخی را سپری می‌کند.تصاویرتلخی ازناگفته های مردمی که ندای بی آبی وعطش هور را سرداده اند.خوزستانی که مردمانی ازجنس صداقت رادرخودداردولیکن سهم مردمانش، اکنون بی آبی وعطش وخشک شدن هور است .وجودتصاویر تلخی ازاحشام وآبزیانی که بی شک برای مردم کشاورزی که درکنارهور، دامپروری می‌کنند. […]

کبری باوی : استان خوزستان باوجود منابع زرخیزخودحال وهوای روزهای تلخی را سپری می‌کند.تصاویرتلخی ازناگفته های مردمی که ندای بی آبی وعطش هور را سرداده اند.خوزستانی که مردمانی ازجنس صداقت رادرخودداردولیکن سهم مردمانش، اکنون بی آبی وعطش وخشک شدن هور است .وجودتصاویر تلخی ازاحشام وآبزیانی که بی شک برای مردم کشاورزی که درکنارهور، دامپروری می‌کنند. بسی تأسف وسخت خواهدبود

باوجوداینکه خوزستان، هنوزهم ازواژه گردوخاک فاصله نگرفته ونقابهایی که همیشه همراه نفس های مردمی این دیاربوده واکنون نیز واژه ای سنگین بنام بی آبی رابردوش خود، یدک می کشد.چندین ساله که فعالان محیط زیست خوزستان خواهان احیای تالاب های خوزستان وحقابه های تالاب هایی هستندو بی شک هور، امرارمعاش کشاورزانی می باشد که می‌توان نقطه پررنگی دراقتصادمعیشتی آنان باشد.

زمانی که تالاب و بلواقع هور پرندگانی رادارابود وآبزیانی که بی شک معیشت مردمان کنارهور را تأمین میکرد.ولی باگذرزمان هورها خشک وخشکترشدند و حالا به سرابی بنام هورتبدیل شدند.به کدامین گناه بایستی مردمان زحمت کش فلاحیه وفلاحیه های دیگری با بدترین بحران تلخ بی آبی مواجه شوند.آیا اینها مردمان خوزستان نبودندکه درجنگ تحمیلی صبوری کردند.

مردان مقاومی که نمادشجاعت وشهامت را برتنپوش خود کرده اند.تالاب هایی که بایستی نمادی از طراوت زندگی ومعیشت برای کشاورزان بومی راداشته باشند.بدترین روزهای هورالعظیم وتالابی که یقینا حرفهای زیادی برای خود ومردمش را داردو وضعیت اسف باری همچون مرگ تدریجی احشام وآبزیان رانظاره گرهستیم ، به کدامین گناه بی آبی وعطش وخشکی هرلحظه لحظه هوررا نظاره می کنیم.براستی حال وهوای روزهای تلخ خوزستان چگونه است….

****فعال محیط زیست خوزستان