خداحافظ ای یادگار علّامه شهر ما!

آدم ها یک روزی به دنیا می آیند و روزی دیگر از دنیا می روند و این سنتی است تغییر ناپذیر . این انسان می تواند به قله های انسانیت صعود کند و البته سقوط نیز گزینه دوم است ، می تواند عرش را در آغوش بگیرد و البته می تواند راه دوم را در پیش گیرد و به فرش تنزل یابد .در این روزها که مردم شوشتر عزادار مولی الکونین ابی عبدالله الحسین (ع) هستند خبری عزاداری آنان را پر رنگ تر نمود و غم و اندوه آنان را بیشتر و آن ، ارتحال یکی از سلاله خوب بیت شریف شیخ جعفر (ره) و علامه شیخ محمدتقی شوشتری (ره) است .

امروز شوشتر در سوگ دانشمندی بزرگ که یکی از مفاخر کشور بود ، عزادار شده است . نسبش به عالم شهیر حاج شیخ جعفر همو که نظر کرده مولی الکونین ابی عبدالله الحسین (ع) است و به همین جهت سلطان الواعظین شد برمی گردد ؛ امّا بزرگیش تنها به این جهت نیست .وی فرزند علامه محقق و جلیل القدر شیخ محمدتقی شوشتری که ذکر نامش شور و شعفی در دل خیل کثیری از علاقه مندانش ایجاد می کند و بی اختیار صلوات می فرستند است ؛ ولی بزرگیش تنها بواسطه پدرش نیست .

بزرگی او به جهت کارنامه موفقیت آمیز زندگانی ۸۸ ساله اش است که مملو از خدمات ریز و درشت بود. سخن از مجتهدی بدون عمامه که استاد یکی از پر افتخارترین دانشگاه های کشور است . بله مرحوم دکتر محمدعلی شیخ شوشتری را می گویم . کسی که خدمات علمی و فرهنگی این چهره دوست داشتنی و تحصیل در دانشگاه و حوزه از او چهره ای ماندگار در آسمان علم و ادب ساخته بود و ایشان را به یکی از مفاخر کشور ، استان خوزستان و بویژه شهرستان دارالمؤمنین شوشتر بدل نموده است .

کلامش از عمق اندیشه و اسلام شناسیش حکایت می کرد . این دانش آموخته فلسفه ، حقوق و ادبیات عرب در طول سالیان طولانی که مفتخر به کسب درجه استاد نمونه دانشگاه بود ، اساتید بی شماری را تربیت نموده که هم اکنون هر کدام از آنان استوانه های علمی و صاحبان کرسی در دانشگاه های استان های مختلف بشمار می آیند . از دیگر خدمات علمی این فقید سعید می توان به تألیف کتاب ها و مقالات بی شمار اشاره نمود .عمر شریف را صادقانه در راستای خدمت به دیگران سپری نمود و به حدیث ” خیرُ النّاسِ مَن یَنفَعُ النّاسَ ” عمل نمود . فعالیت های علمی و فرهنگی این دانشمند خوش نام مانع دیگر فعالیت های اجرایی و سیاسی وی نشد و ریاست دانشکده ادبیات دانشگاه شهید بهشتی تهران و کاندیدای بی رقیب و بلامُنازع مجلس شورای اسلامی و سه دوره نمایندگی مردم شهرستان های شوشتر و گتوند را می توان به عنوان بخشی از صفحات زندگی این مرد خدا بر شمرد .

به حق باید گفت وزن مجلس شورای اسلامی با وجود چهره هایی دانشمند و وزینی همچون این عزیز سفر کرده سنگین تر شده بود چرا که ” شَرَفُ المَکانِ بِالمَکِین ” است .بسیاری از افراد وقتی به منصبی دست می یابند معمولاً از منصب کسب افتخار و بزرگی می کنند اما تعداد اندکی نیز وجود دارند که به منصب عزت و افتخار می بخشند و بی شک یکی از این افراد مرحوم مغفور دکتر شیخ (ره) بود . انسان های اینچنینی تا حدودی می توانند مصداق جمله معروف صعصعه بن صوحان باشند آنجا که در خطاب به امام علی (ع) گفته بود : زَیّنْتَ الخلافهَ و ما زانَتْکَ و رَفَعْتَها و ما رَفَعَتْکَ و هِیَ إلیکَ أحْوَجُ مِنکَ إلَیها (به خلافت زینت دادی و آن به تو زینت نداد و تو مقامش را بالا بردی و آن مقام تو را بالا نبرد و نیاز آن به تو بیش از نیاز تو به آن است )

از سجایای اخلاقی والایی برخوردار است در عین بزرگ بودن اما بی تکبر ، در عین دانشمند بودن اما بی مُدّعا ، با وجود زاده شدن در بیت علماء و مفاخر اما این افتخار را ذکر نمی کرد ، در حالی که پدر شهید است اما هیچگاه از این شرایط بهره برداری ننمود . زمانی که نماینده مجلس بود همه تلاش خود را برای رفع محرومیت از منطقه بکار برد و از دریافت حقوق مجلس اجتناب می کرد چرا که به قول ایشان حقوق دانشگاه او را کفایت می کند .خوب استماع کردن سخن مخاطب ، بیان جملات نغز و دقیق ، نکته سنج بودن ، اشراف بر واژه ها ، حوزوی بودن و متقی بودنش از او دانشمند و عالمی وارسته ساخته بود .

آنجا که سکوت زیبنده بود سکوتش را نمی شکست و البته به موقع از بیان صریح مواضعش غفلت نمی کرد ، بسیار با ادب و متین سخن می گفت . اکثراً لبخند بر لبانش دیده می شد . همه اینها از صفات مؤمنین است .قصد دست بردن در اندازه کسی را ندارم چرا که این اندازه را خدا و همت شخص رقم می زند اما باید اذعان کرد که خداوند به برخی ها عزت و اعتبار ‌ می بخشد که دکتر شیخ و بطور کلی خاندان شیخِ شهرِ ما در این گروه می گنجند . مطمئناً یاد و خاطره این مرد بزرگ و والد بزرگترشان در اذهان باقی خواهد ماند و پدران برای فرزندان از جلالت مقام بیت شریف شیخ جعفر شوشتری داستان ها نقل خواهند کرد .

امروز تداعی کننده روز وداع با علامه بزرگوار شیخ محمدتقی شوشتری(ره) است . امروز همه آمده بودند ، برای بزرگداشت مردی از تبار خوبان ، از تبار صالحین . کوچک و بزرگ ، روستایی و شهری ، همه اقشار آمده بودند تا بگویند خاندان شیخ تنها نیستند ، آمده بودند تا اعلام کنند بیت شیخ در قلب ما جای دارد ، آمده بودند تا دَینشان را به خاندان پاک شیخ جعفر شوشتری ( ره ) ادا کنند .در این میان ممکن است صاحب منصبی با یاران و اعوان خود و با چند خودروی مدل بالا و جدای از حرکت مردمی در مراسم حضور پیدا کند اما زیبنده تر خواهد بود که خود را غرق این جمعیت عاشق می نمود که بی شک برای ایشان بهتر و برای مردم مقبول تر و خوشایندتر است .

امروز و با خاک سپاری دکتر شیخ بسیاری از مردم استان و کشور و بویژه مردم شهرستان دارالمؤمنین شوشتر در سوگ نشستند . زمانی که دکتر در قید حیات بود همشهریان و البته دیگرانی که علامه جلیل القدر شیخ محمدتقی شوشتری را می شناختند با دیدن یادگار علامه شیخ به وَجد می آمدند و بوی علامه را از وجود فرزندش استشمام می کردند . مردم این منطقه با رؤیت دکتر ، جمال و کمال علامه برایشان تداعی می شد . لذا فقدان یادگار علامه شیخ بر مردم این دیار گران خواهد بود .

جا داشت صدا و سیمای استانی و ملی به معرفی این شخصیت بزرگ اهتمام جدی از خود نشان می داد چرا که بزرگداشت علماء و اندیشمندان از باب تعظیم شعائر الله امری واجب است .این ضایعه و ثلمه را به خانواده محترم و بزرگوار شیخ ، مردم دارالمؤمنین شوشتر و استان خوزستان ، جامعه دانشگاهی و تمامی دوستداران این بیت شریف و بزرگ تسلیت گفته و برای این عزیز تازه سفر کرده علو درجات را از خداوند خواهانم .

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آنست که نامش به نکویی نبرند

حق نگهدار
حمید سالم پور
پنجشنبه ۲۷ مهرماه ۹۶