«سینمای بی‌چیز» اثر حبیب باوی‌ ساجد منتشر شد

انتشارات افراز کتاب «سینمای بی‌چیز» نوشته حبیب باوی‌ساجد را منتشر کرد.حبیب باوی‌ساجد، کارگردان سینما و داستان‌نویس، کتاب «سینمای بی‌چیز» را بر اساس یادداشت‌های دوران فیلم‌برداری و ساخت «سامی» نخستین فیلم بلند داستانی سینمایی خود نوشته است.این کتاب شامل هفت فصل، مقدمه و بازتاب سینمای بی‌چیز است که در ۲۰۰ صفحه چاپ و منتشر شده است. […]

انتشارات افراز کتاب «سینمای بی‌چیز» نوشته حبیب باوی‌ساجد را منتشر کرد.حبیب باوی‌ساجد، کارگردان سینما و داستان‌نویس، کتاب «سینمای بی‌چیز» را بر اساس یادداشت‌های دوران فیلم‌برداری و ساخت «سامی» نخستین فیلم بلند داستانی سینمایی خود نوشته است.این کتاب شامل هفت فصل، مقدمه و بازتاب سینمای بی‌چیز است که در ۲۰۰ صفحه چاپ و منتشر شده است.

باوی‌ساجد که پیش از این کتاب‌هایی درباره احمد محمود، عدنان غریفی و مجموعه داستان «عصابه» را نوشته و در انتشارات افراز” چاپ و منتشر کرده فیلم سینمایی «سامی» را مستقل و با استناد به کتاب «سینمای بی‌چیز» با هزینه بسیار کم تهیه و تولید کرد و با این فیلم موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم‌نامه از شانزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کازان در کشور روسیه شد. همچنین با این اثر سینمایی تاکنون منتخب فستیوال‌های رم در ایتالیا، نادو در مراکش و امید در سوئد شده است.باوی‌ساجد که از شاگردان کارگاه آموزش فیلم‌سازی عباس کیارستمی است در کتاب «سینمای بی‌چیز» تلاش می‌کند با به اشتراک گذاشتن تجربه‌اش راه چگونه تهیه و تولید فیلم‌های کم‌هزینه را به صورت عملی برای فیلم‌سازان هم‌نسل خود شرح بدهد.

او در فیلم سینمایی «سامی» اغلب از نابازیگران استفاده کرده. همچنین با گروه فنی باتجربه اما فاقد تجربه فیلم سینمایی داستانی بلند همکاری کرده و با فیلم‌برداری در فضای واقعی از ساخت دکور و طراحی صحنه پرهیز کرده تا در کنار چهره‌های واقعی و فاقد گریم هم فیلم خود را با هزینه کم بسازد و هم راوی زندگی واقعی مردم عرب جنوب کشور باشد.کتاب «سینمای بی‌چیز» دربرگیرنده یادداشت‌های فیلم‌ساز از دوران نوشتن فیلمنامه، پیش تولید، تولید، مراحل فنی و آماده نمایش شدن و بازتاب فیلم نزد منتقدان، رسانه‌های گروهی و سینماگران است.باوی‌ساجد در مقدمه نسبتا بلند با ارجاع به تاریخ سینما کوشش می‌کند نظریه سینمای بی‌چیز را فراتر از یک تجربه شخصی بسط و گسترش بدهد تا از این رهگذر، فیلم‌سازان جوان در چرخه سینمای سرمایه‌محور و بازیگرمحور انتظار نکشند و بتوانند فیلم‌های مستقل و شخصی خودشان را بسازند.