خُرَّمشَهر(مُحمره)

نام رسمی خرمشهر است اما مردم خوزستان در زبان عربی از نام محمره استفاده می کنند.خرمشهر و محمره هر دو نام یک شهرند که از ابتدا ایرانی بود و تا ابد ایرانی خواهد ماند.تاریخ قبل تر وپیش تر از سال ۱۳۳۲۰ را یادآوری میکنم،تاریخی که در آن موقع ایران ارتش ونیروی دریایی نداشت اما مردم عرب مدافعان آب وخاکش بودند تاریخی که مردم واجداد ما ناوگان استعماری پرتغال که شرق آفریقا وجنوب شرق آسیا را در نوردیده و مغرورانه وارد‌خلیج فارس شده اما شیرمردان ما مهلت ورودبه آب وخاکمان نداده وناوگانش را در خور عبدالله خلیج فارس به آتش کشانده ونابود کنند پس از آن استعمارگر انگلیس جانشین پرتغال شده وباز در همان نقطه ناوگان آن به آتش کشیده ونابود شد وبار سوم استعمار انگلیس وامپراتوری عثمانی قصد نابودی بندر تازه تاسیس خرمشهر(محمره) که بازار بندر بصره را به کسادی کشانده بود را داشتند که شیخ سلمان با مشورت با بزرگان تصمیم گرفتند چون دوامپراتوری عظیم انگلیس وعثمانی به جنگ شان آمدند مانند دیگر مردم ایران خندق کنده واز درون شهر ها با دشمن بجنگند که با اصرار شیخه علیاء دختر شیخ سلمان مبنی بر خروج از شهرها ورفتن به استقبال دشمن جهت دفاع بهتر ، نیروهای مدافع از شهر خارج شده وصحنه های بیاد ماندنی از دفاع از سرزمین ‌و حریم ولایت خلق کرده وشهداء ومجروحین وجانبازان زیادی تقدیم وطن کرده وپرچم پیروزی را به اهتزاز در آورده .وبا همین مردم ولایت مدار ومحب آل محمد(ص) دماغ دوقدرت بزرگ را بخاک مالیده وبا دادن شهداء ومجروحین وجانبازان زیادی اجازه ورود نیروهای اشغال گر را به خاک وطن نداده وسر فرازانه بر پیکرهای کشته شدگان متجاوزان پایکوبی کرده وبر شهداءومجروحین وطن درود گفتند.

وبعد ازآن معاهده ارزنه الروم وتعیین خطوط مرزی برای اولین بار بین ایران اسلامی وعثمانی وسپس جهاد مردم عرب خوزستان به فتوای مرجعیت وقت وجنگ با انگلیس برای حفظ سرزمین ولایت وتشیع ودفاع مقدس ودفاع از حرم و حریم ولایت واین پایداری واین دفاع برای این نسل ونسل های آینده بعنوان وظیفه ای همیشگی پایدار خواهد ماند لذا تاریخ را هر آنچه هست باید روایت کرده بدون حب وبغض.

رحیم کعب عمیر

عضو شورای اسلامی شهر اهواز