جامعه غمگین و فاجعه عید!

عباس ظهیری : بی شک و بر اساس آمار یکی از غمگین ترین کشورها ، ایران است و غمگینی در بین اقلیت هایی که فرهنگ و زبان و حتی موقعیت اقتصادی و اجتماعی خود را متزلزل و ناپایدار می بینند بیشتر نیز خواهد بود.مردم خوزستان نیز جزوی از این وضعیت هستند و همچون سایرین در پی فرصت کوچکی برای شادی و نشاط و پایکوبی‌اند. چه این فرصت غلبه بر سیل باشد چه عید فطر…اما امسال به برکت حضور نامیمون کوید ۱۹ بیم آن می رود که جشن و پایکوبی و دیدار و مصاحفه های عزیزان ؛ رنج و غم بسیار سهمگینی را بر این مردم بیافزاید که قابل عرض و شمارش نخواهد بود.

وجنات نامبارک این پدیده از هم اکنون در بازارهای محلی مزدحم از مردمی که لباس عید می خرند و به خیال خود شیرینی شادی وزن می کنند هویداست. نه قطع برق از آنها پیشگیری می کند و نه هشدارها و نه بلوک های بتونی استاندار…باید چاره ای اندیدشید تا هم شادی های کوچک این عید بزرگ به مذاق مردم شیرین شود و هم خطر با حداقل تلفات از سر آنها بگذرد.نمی توان مردمی را که قرنهاست پایبند شادی عید مسلمانان هستند از شیرینی و شادی منع کرد اما *می‌توان با ایجاد شادی و نشاط و زمینه هایی همچون تماس صوتی و تصویری رایگان و برنامه های مدیریت شده جشن در محله ها و برنامه های ویژه کودکان با نظارت و هدایت و تحت مراقبت های بهداشتی و امثال آنها از هزینه هایی که قرار است بر دولت و مردم تحمیل شود پیشگیری کرد و جان هزاران نفر را نجات بخشید.آیا کسی به فکر ایده ای به جز تعطیلی های عبث هست؟