تجارتِ زیارت!( بررسی دلایل بازداشت زائران ایرانی در عراق)

امروز خبر بازداشت ۷ زائر خوزستانی از شوشتر توسط نیروهای امنیتی عراق و قصد آن‌ها برای انتقال زائران به زندان العماره موجب ناراحتی و تأسف این‌جانب شد.صورت‌مسئله:اتهام این افراد ویزای جعلی است. ویزا برای اتباع ایرانی که قصد خروج از کشور دارند توسط سفارت کشور مقابل و با امضای سفیر صادر می‌شود. جعلی یا واقعی بودن ویزا مثلاً برای سفر به عتبات عالیات عراق هنگامی روشن می‌شود که زائر وارد مرز عراق شود. وقتی‌که نیروهای امنیتی عراقی مشخصات صاحب ویزا را در سیستم که به سفارتشان در ایران لینک است وارد کنند؛ چنانچه مشخصات فرد تائید نشود، یعنی ویزا جعلی است و از طریق سفارت عراق در ایران صادر نشده است.

تجزیه‌وتحلیل:دلالان زیارت به‌جای پرداخت ۴۰ دلار معادل ۲۰۰ هزار تومان هزینه ویزا به سفارت عراق و دریافت ویزای قانونی، اقدام به جعل ویزا کرده و به همان قیمت یا کمی ارزان‌تر به مسئولان کاروان‌ها می‌فروشند. تا اینجای قضیه روح زائر هم از موضوع خبر ندارد. از طرفی قطعاً این دلالان شبکه‌ی عراقی – ایرانی داشته و برای افرادی که در این عرصه مسئولیت قانونی دارند شناخته‌شده هستند. برفرض هم که شناخته‌شده نباشند، مسئول همین کاروان شوشتر که ۷ نفر از زائران بیچاره‌اش را دستگیر کرده‌اند را به‌عنوان سرنخ این تخلف بگیرند تا به شبکه‌ی جعل ویزا برسند.اما اولین واکنش‌ها به این خبر:

-مدیر سازمان حج و زیارت استان خوزستان اعلام کرد: «حج و زیارت اطلاعی از وضعیت زائران ندارد چون آن‌ها از طریق حج و زیارت برای رفتن به عتبات اقدام نکرده‌اند.»

– یروی انتظامی مستقر در مبادی خروجی فقط تاریخ گذرنامه و ممنوع‌الخروج بودن یا نبودن زائر را کنترل می‌کند و اطلاعات ویزا را در سیستم خود ندارد.

این در حالی است که وقتی یک ایرانی مهر خروج از کشور در گذرنامه‌اش ثبت شود، مفهومش این است با تمام حقوقی که دارد و تکالیفی که بر عهده دولتش قرار دارد از کشورش به‌طور رسمی خارج‌شده است.نظام مدیریت «هوو»ها در کشور ما حاکم است. «هوو»هایی که چشم دیدن همدیگر را ندارند. چه برسد اینکه با همدیگر تشریک‌مساعی کنند و حقوق شهروندان کشورشان را پاس بدارند. «هوو»هایی که مصالح و منافع سازمانی خود را بر حیثیت و آبروی شهروندان ایرانی بالاتر و والاتر می‌نشانند. بسیاری از مشکلات یک‌راه حل ساده دارند، اما قدرت مشاع در نظام مدیریت کشور اجازه نمی‌دهد گره‌ها با دست‌ بازشوند. در کشور ما، روند تبدیل مشکل به مسئله و مسئله به بحران در غیاب عقلانیت و حضور همیشگی غفلت، سریع و تند اتفاق می‌افتد. زیرپوست این وقایع تلخ، یک تجارت سیاه نهفته است. در اینجا تجارتِ زیارت در جای دیگر نامی دیگر دارد. باید کشور را از این آلودگی‌ها پالود. باید عزمی راستین شکل بگیرد. باید اراده‌ای، دانش و عقلانیتی به پا خیزد. نگذارید بیش از این انسان‌ها تحقیر شوند.

اهواز – لفته منصوری