آموزش و پرورش خوزستان ،بازگشت به خانه اول/محمد کوتی

در بررسی عملکرد آموزش و پرورش خوزستان و مشاهده آمار و رتبه کشوری  آن در سال های اخیر متاسفانه مسئولان این دستگاه با پناه بردن به چتر مشکلات و ایجاد حاشیه امن از پاسخگویی و ارائه دلایل و علل این واقعیت تلخ طفره رفته و با ایجاد سیستم حفاظتی از پاسخگویی و ارائه اطلاعات جهت حصول آگاهی توسط مردم که منجر به پیگیری و در نهایت پاسخگویی به آنان شود جلوگیری به عمل می آید.این شیوه نه تنها به حل مشکلات کمک نکرده بلکه این پنهان کاری روز به روز بر وسعت این فاجعه افزوده است.

بررسی علل و عوامل این مهم و احاطه بر ابعاد متنوع و متکثر و احصاء تمام جوانب آن احتیاج به تشکیل تیم کارشناسی زبده و با روش های خاص و به دور از خطوط سیاسی و قومی خاص و وجود بسترهای لازم دارد که فعلا بررسی تمام جوانب آن در این مقال نمی گنجد لکن اشاره به برخی زوایای پنهان و آشکار این واقعیت حداقل وظیفه ای است که بر دوش نگارنده احساس می شود.
آخرین آمار ارائه شده توسط دفتر طرح و برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش استان ما آخرین رتبه را در بین استان های کشور را به خود اختصاص داده است.در نگاه اولیه به این نتایج سئوالات متعددی در اذهان دلسوزان نظام تعلیم و تربیت و خانواده عظیم آموزش و پرورش متبادر می سازد.که باتوجه به مبالغ کلان مادی و معنوی که توسط مردم و دولت بطور آشکار و پنهان هزینه می شود.
آیا جایگاه و توان استان خوزستان همین رتبه های آخرین است؟چه عواملی دست به دست هم داده تا این استان بالقوه مستعد و دارای پتانسیل های فراوان و نیروهای توانمند تا این حد سقوط نماید ؟چه عوامل پنهان و آشکاری در پس قضیه نهفته است تا استان ما را به  این روز بکشانند؟ آیا می توان همه مشکلات و پارامترهای این فاجعه را صرفا اقتصادی قلمداد کرد.
کدام تحقیق علمی نشان داده است تنها مشکلات اجتماعی منجر به سقوط رتبه استان شده است.کدامین پژوهش نشان داده است که تنها مشکلات معیشتی معلمان باعث کم کاری و در نتیجه سیر قهقرایی و مقصر اصلی کوتاهی معلمان در انجام وظایف محوله می باشد .در حوزه مدیریت استان چه برنامه های مدونی تاکنون جهت مقابله با این بحران که سالیان پیش آغاز شده است،تدارک دیده اند ؟ سهم مدیریت استان بویژه معاونت های آموزشی در این واقعه تلخ چقدر است؟ برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت مسئولان استلن جهت مقابله با پیش آمده های مخرب این امر وجود داشته و تاکنون چند درصد آنها محقق شده است؟ در بررسی عملکرد مدیران ساعی یا کم کار چه تفاوت هایی وجود دارد ؟اساسا بهنگام جمع بندی و استخراج نتایج و مشاهده رتبه ها کسی مورد تشویق و یا تنبیه مسئولان ارشد قرار گرفته است ؟ آیا هر آنچه بر عهده متولیان امر بعنوان وظیفه و نه از سر ایثار و از خود گذشتگی ،بخوبی انجام گرفته و وضعیت کنونی منحصرا ناشی از مشکلاتی است که حل آنها از ید مبارک مدیران استان خارج است؟ و در نهایت هزینه های کلان بخش تحقیقات آموزش و پرورش استان که تاکنون هزینه شده است در کدامین بخش میدانی موثر واقع شده و چند درصد این افت را درمان نموده است؟
متاسفانه آنچه امروز شاهد آن هستیم حکایت تلخ و ناگواری است که همه عوامل دست به دست هم داده تا فرزندان این استان مظلوم به این حد سقوط نمایند و در کنار آن مسئولان ستادی استان در واکنش به این پدیده شوم نه تنها عکس العمل مناسب و در خور شأن این مردم نجیب انجام نداده بلکه تمام همت و توان خود را مصروف راض کردن برخی جریان ها و خطوط سیاسی نموده اند بی شک با روی کار آمدن دولت یازدهم ،بارقه امیدی در قلب طیف وسیعی از فرهیختگان استان بوجود آمد و عده ای هم از رهگذر پیگیری های مستمر در جهت انتخاب فردی شایسته و کاردان که توانایی اداره متقن این دستگاه گسترده را داشته مصروف نمودند .
انتخاب مدیرکل کنونی باتوجه به سوابق قابل قبول ایشان در حوزه مدیریت می توانست بعنوان یک حلقه وصل تمام نیروهای توانمند، دلسوز و خوشفکر را صرف نظر از خطوط فکری و