لزوم مبارزه با خرافه پرستی / بقلم نادر حسین پور

با شروع ماه محرم علی الخصوص دهه اول ان عاشورا لزوم مبارزه با خرافه پرستی وخرافه سازی بیش از پیش محسوس می شود البته این بدان معنا نیست که این مبارزه مختص به این دهه است بلکه این مبارزه ایی پیوسته وبایسته در طول زمان می باشدزیرا یکی از راههای منحرف کردن مردم از دین وحتی نهضت ها ترویج خرافه در انهاست وشایداین ضرب المثل مو‌ید مطلب باشد ((امامزاده ایی که کرامتی از خود ندارد به زیارتش نرو))دقیقا دشمنان اسلام به دنبال سست کردن عقاید مردم به دین هستند وچه راهی بهتر از خرافه پرستی وخرافه سازی برای مردم٬ به نام دین واین یکی از کهن ترین حربه های دشمن بخصوص یهودیان می باشد که ماجرای( سید نسوز) در ایران شهرت بسیاری دارد .

اگرچه در مذهب اهل سنت توانسته اند این موردرا رواج دهند ونتایج بسیاری عایدشان شود که نوظهورترین انها داعشیسم است که جهت ایجاد تفرقه واختلاف در کالبد اسلام این تفکرشوم را بوجود اورده اند به نام بازگشت به عهد سلف صالح وحال برای خود قوانینی متصور می شوند که اگرکسی با انها مخالفت نمودسزا ی مخالفت مرگ است در مسیر خطرناک خرافه پرستی که تهدیدی است برای کل بشریت مذهب شیعه بیشترین ضربه را از خرافه پرستی اهل سنت متحمل شده اگرچه باعث اتحاد وهمگرایی بیش از پیش شیعیان جهت بقای خود ومذهبشان شده ولی نباید فراموش کردعلت رواج سریع این اختاپوس شوم در مذهب اهل سنت فراموشی قدرت استدلال ومنطق در انگاره ای دینی انهاست وبا مهجور کردن ان شکافی عظیم جهت ورود خرافه بوجود اورده اندخوشبختانه با وجود این موهبت الهی در مذهب تشیع واستفاده ی ان در دین نقشه های دشمن جهت رخنه کردن این خرافه ها بسته شده ولی نباید غافل شد زیرا دشمن در آزمون وخطاست وراههای بسیاری جهت ترویج خرافه پرستی را می آزماید.

امروز بیشترین خطر ورود این پدیده از طریق تریبون ومناصب قدرت است لیکن با وجود علمای اعلام ومردم اگاه ان شاءالله باز هم این فتنه ره بجایی نمی بردبا وجود چنین خطری باید بیش از پیش آگاهی وشناخت مردم از دین اسلام ومذهب تشیع را بیشتر وبهتر باید نمود واز اعمالی که باعث شیطنت های دشمنان شوند بپرهیزیم واین مسئولیتی بس عظیم برعهده ی اهل منبر وروشنفکران دینی است چون با نفوذ خرافه پرستی در میان مردم؛کشور سریعتر ابستن حوادثی بس جبران ناپذیر خواهد شد زیرا با اندکی مطالعه درخواهیم یافت تاریخ این سرزمین سریع با تاثر از خرافه پرستی و ضربه های ناشی از ان خسارت های جبران ناپذیر پذیرا خواهدشد واگر خرافه پرستی توانست جایگاهی در اعتقاداتمان پیدا کند هم خطری برای تشیعمان است وهم راه تشتت را هموار می کند وسراغازیستبرای گروهک بازیهایی شبه گروهک های اهل تسنن ((القاعده والنصره وغیره)) می شود وبازار تکفیر وادم کشی داغ خواهد شد