افشاگری پس از انتخاب هیات رییسه و تغییر معادلات چرا و با کدام هدف بود؟ /علی عبدالخانی

انتخاب سعادت نیابه سمت ریاست شورای شهراهواز بقدری غافلگیرکننده بودکه بسیاری ازناظرین وحتی تعدادی از اعضای شورا رانیزشگفت زده کرد.اما علی ناصری که اخیرا در مخالفت آشکاربا ریاست سابق شورا ومدیریت شهرداری شهره شده وتوانسته بود نوعی اءتلاف شبه اکثریتی در مخالفت باجریان حاکم برشورا وشهرداری راهدایت یاعضو موثر آن باشد،دربرابر انتخاب غافلگیر کننده سعادت نیا بعنوان رییس شورای اسلامی اهواز واکنشی متفاوت ومنحصربفرد داشت.ایشان راه چاره رادرمخاطب قراردادن ارشدترین مقام امنیتی کشوردیدوازایشان درخصوص فساد و مفاسدحاکم برشورا وشهرداری وحتی جرایم بیرون ازحوزه فعالیت ایندو(جریانات معاندو…)استمداد طلبید.راقم که درانتقادات صریح وصادقانه خودازشهرداری وشورا شهره تر ازعلی ناصری بشمار میرودوعمرآخرین انتقاداتم ازچند روز هم فراتر نمی رود و… اما اظهارات مندرج درنامه ایشان راازبسیاری ازجهات شایسته ومستحق نقد دیدم.نوشته پیش رو به همین مناسبت تهیه وتقدیم می شود:

قبل ازهرچیزانتخاب زمان (توقیت) مخاطب قراردادن وزیر اطلاعات همچنین چرایی انتخاب شخص وزیر والبته سرگشاده بودن نامه برایم محل تامل بود.درفرض اینکه گروه یا اءتلافی که منسوب به ایشان بود میتوانست برنده میدان باشدوریاست شورا را از آن خود کند،درچنین حالتی آیا ایشان دست به نگارش نطقهای آتشین ومخاطب قرار دادن عالی ترین مقام امنیتی کشور می نمود؟!قطعاچنین اتفاقی وجه منطقی نخواهدداشت ووی دربرابرپیروزی مفروض مسیرتمکین وآرامش راطی می کرد.پس راز آغازین نامه نگاری صورت گرفته درمعادله ای بنام برنده شدن یانشدن نهفته است ونه چیز دیگر.ازطرفی اگرایشان به حجم انبوه جرایم وجنایات مندرج درنامه خود یقین می داشت چرا افشای آنها را به بعد از رای گیری شوراجنابان وناکامی درتحصیل نتیجه موکول کرده بود؟!آیاقوانین اجازه اطلاعات پوشانی وکتمان اطلاعات مربوط به جرایم وافشای آنها در زمانی معین (دلخواه)را به کسی می دهد؟!درخصوص مخاطب قرار دادن شخص وزیر نیز این نقدقابل طرح است که چرا ایشان ازمراجع امنیتی و قضایی استان دررابطه باموارد مورد ادعا استمداد نطلبیده ومرجع دورتر را بر مراجع نزدیک وقریب ترجیح داده است؟!

آیا صرف انتخاب این شیوه از مخاطب سازی توسل به نوعی جنگ روانی بقصد ایجاد یک معادله یا تعدیل در آن نیست؟!اما سرگشاده بودن نامه نیز تعجب مرا موجب شد زیرا بلحاظ حقوقی وقانونی، بیان جرایم وانتساب آنها به یک موسسه واشخاص مرتبط به آن موسسه،با صدورنامه های سرگشاده درتضاد و تعارض است.براساس قانون مجازات اسلامی هرگونه اتهام اگردرقالب انتشاری-توزیعی قراربگیردودر مرجع قضایی به اثبات نرسد،نفس چنین فعلی وصف مجرمانه (افتراء)بخود میگیردکه درمانحن فیه ایشان میتوانست جرایم مندرج درنامه خود راباذکر دلایل محکمه پسند به مرجع صالح تسلیم واز طرح اتهامات کلی وفراگیر اجتناب می نمود.بنابر این نویسنده یانویسندگان نامه بقصد دستیابی به بالاترین حداز تاثیر یا تحت الشعاع قرار دادن تغییر صورت گرفته درمعادله (آنهم دردقیقه نود) گام در این وادی غیرحکیمانه وانفعالی گذاشتند.شکی نیست که بخشی ازمشکلات حاکم برشهرداری مشکلاتی ساختاری مدیریتی بوده وبسیاری ازیدک کشندگان عناوین مدیریتی نه بخاطر لیاقت وتوانمندی یاسلامت به سیطره خودبرمقدرات شهرداری ادامه می دهند بلکه به یمن اتصالات وروابط و…برعمر(حیات) اداری مدیریتی خود می افزایند که این واقعیت را اگرشهروندان معمولی ندانند نماینده موردنظربخوبی میداند ،سوال این است که ایشان وهمفکرانش طی مدت فعالیت خود درشورا چه گامی درجهت رفع ایرادات ساختاری حاکم برشهرداری برداشته اند؟!

اما بنده از همه اعضای شورا( دو طیفی که راقم گروه ده ویازده رابرآنهامی نهم )می پرسم ونهاد وضمیرشان رابه حکمیت میگیرم ،آیا درمیان آنها احدی یافت میشود که دویاچند مدیر ومسول(درشهرداری) راحمایت وساپورت نمی کند.دربحث مفاسد وزدوبندها وجرایم حاکم برشورا وشهرداری این سوال مطرح میشود که گروه ده شده(منظور گروهی که تادقیقه نود تعدادخودرا یازده تصور میکرداما ده از آب درآمد)اگر به آنچه میخواست می رسیدوسکان هدایت شهرداری راپس ازشورا دردست می گرفت آیا اقدام به وارد کردن فرشته برای تطهیر شهرداری از فسادومفسدین می نمود یا آنکه برحجم سهمیه های بدست آمده می افزود وروابط موجود رامستحکم می می کرد.بنده بعنوان یک شهروند واقعا ازاین همه دوگانگی رفتاری آزرده خاطرم وضمن لزوم تبیین آنچه عضو شورا درنامه خودمطرح کرده،به نمایندگی ازافکارعمومی خواهان اطلاع دقیق مردم ازمناصب توزیع شده میان گروههای یازده و ده شده هستم.آری هیچ کس منکر حکومت وحاکمیت بدون ضابطه روابط وعلایق وسلایق وتوزیع ناعادلانه مناصب درشهرداری اهواز نیست اما آیا درخلق این وضعیت همه اشکال متوجه یک شخص است ودیگران بویژه شوراجنابان درساخت این اوضاع نابسامان دخالتی ندارند.آیا ساختاروچیدمان مدیریتی شبه باندی یک ونیم دهه گذشته مستولی برشهرداری یکی از علل اساسی وضعیت نابسامان فعلی نیست؟!

نفس سهم خواهی اعضای شورا(مخالفان وهمراهان آقای ناصری)ازعلل وعوامل اساسی توزیع ناعادلانه فرصتهای مدیریتی محسوب نمی شوند ودرچینش ناصحیح بسیاری ازمدیران نالایق وانتقال دلسردی ویاس به کارکنان صادق شهرداری دخالت ندارند؟!سخن دراین خصوص درقالب یک نوشتار به پایان نمی رسدوقطعا به تفصیل والبته بادقت درهمین ارتباط خواهیم نوشت اما دوست دارم بعنوان شخصی که دررابطه با مفاسداقتصادی مرتبط به شهرداری تحقیق و فعالیت حرفه ای داشته ودربه سرانجام رسیدن برخی پرونده ها نقش آفرینی نموده والبته چوب خدمت صادقانه خود رانیز خورده وبقولی سایبان رابرمنت سرپناه ذلت ترجیح داده، میخواهم نکته ای رامتذکر شوم وان اینکه موضوع فسادارتباطی به یک سال گذشته نداشته وریشه آن به سنوات قبل بازمیگردد،باچنین اوصافی، چه شد که ساعاتی پس پابان رای گیری از آن بعنوان حربه ای درون صنفی-ابزاری استفاده می شود.آیا برخی ازوابستگان جریان مذکور درحال حاضر ازسوی دوستان شورایی حمایت نمی شوند.چنانچه بعرض رساندیم این نقد تنها بخشی ازنامه مذکور راشامل میشود.بدیهی است که ادامه ان نیز تقدیم می شود.

علی عبدالخانی