آرایش رقابت های انتخابات ایران درآینده با رویکرد اقتصادی خواهد بود

تجربه رقابت های انتخابات متعدد در کشور و اتفاقات بعد از آن و اجرای تصمیمات مغایر با نظر رای دهندگان توسط برندگان انتخاباتی حاکی از آن است که صرف لیست دادن در انتخابات براساس گرایش سیاسی دیگر توانایی استفاده ازمدیریت پیش بردن برنامه های اجرایی را آنچنان که مورد انتظار رای دهندگان بوده را ندارد […]

تجربه رقابت های انتخابات متعدد در کشور و اتفاقات بعد از آن و اجرای تصمیمات مغایر با نظر رای دهندگان توسط برندگان انتخاباتی حاکی از آن است که صرف لیست دادن در انتخابات براساس گرایش سیاسی دیگر توانایی استفاده ازمدیریت پیش بردن برنامه های اجرایی را آنچنان که مورد انتظار رای دهندگان بوده را ندارد و باید برای به صحنه آوردن مردم بر اساس یک چارچوب خاص همت نمود و گرنه با رویکرد اصولگرایی و اعتدال و اصلاح طلب به دلیل اینکه سیاست های اقتصادی هر سه در یک جهت بوده چندان دیگر جذاب نیست.

مثال بارز این صحنه آرایی ها را درانتخابات اخیر و ظهور رییس جمهور سابق و یارانش در حوزه اجرایی دیدیم و همچنین تیم اعتدال که مردم در تمایز این دو از لحاظ اقتصادی احساس می کنند هیچ گونه تفاوت نگرشی از این منظر دیده نمی شود و دومی هم بدون برنامه بر مناصب نشسته و چونان گذشتگان بر طبل خود می کوبند و پیش می رود چنانکه انگار نبوده است هیچ آشنایی. و باید گفت در واقع دولت یازدهم از لحاظ اقصادی دنباله رو همان دولت دهم است که این موضوع به دلیل عدم وجود احزاب در ساختار سیاسی ایران منجر به شکاف رای دهندگان و برنده انتخابات گردیده و آن زمان به فهم این شکاف پی برده می شود که دیگر هیچ دردی را دوا نمی کند.

علاوه بر اینکه در گرایشات سیاسی ایران تمایزی اساسی اینک برای جلب آرا نیست و یکدستی تمام در انتخابات آتی از لحاظ رویکردهای اقتصادی و سیاسی از همین حالا به چشم می آید به نظر می آید از آنجا که سیاسیون ما به نوعی از صحنه سیاست کناره گرفته اند بهتر است اینک اقتصاددانان پرچم و رویکرد اقتصادی خود را به عنوان صحنه گردانان رقابت انتخاباتی برافراشته تا بتوان حول آن رقابت های انتخاباتی را شکل داد و در غیاب احزاب سیاسی؛ نهادهای با رویکرد اقتصادی تشکیل داده و با نگاه به مسائل حاکم بر کشور ما که امروزه مشکلات اقتصادی است برنامه های خود را برای برون رفت از این اقتصاد اعلام و در معرض رای مردم قرار دهند تا براین اساس ملت تمایزی را در بین گروه ها احساس کنند و با این امید بتوان زمینه را برای رقابت در مجلس و ریاست جمهوری های بعدی فراهم کرد.چرا که به نظر می آید فشارهای اقتصادی بر مردم حکایت از آن دارد که مردم ما دیگر نمی خواهند زیر پرچم تعدیل که نسخه اقتصاد بعد از جنگ ایران بوده با نوحه خوانی بازنشستگان بازگشته که تدبیرشان با این تغییرات سریع تکنولوژی و فن آوری دلی را جذب نمی کند دیگرسینه بزنند.

بردیا بدر