دلسوزی یا تبرئه دشمن ؟

سید رضا میرزاده : جریانی در کشور همچنانکه در موضوع مذاکرات برجامی علیرغم خُلف وعده ها ی مکرر طرف های مقابل و خروج ایالات متحده از ادامه مذاکرات( در دوره ترامپ) و تعلل و زیاده خواهی های ظالمانه کاخ سفید در دور جدید، تلاش کرده و می کنند تا توپ تاخیر در توافق را به میدان جمهوری اسلامی ایران انداخته با این اقدام افکار عمومی داخل را از ظلم دشمن بر ملت منحرف کنند ، در مورد فساد اقتصادی نیز همراه و همگام با رسانه های فارسی زبان بیگانه قصدشان این است نظام را به عنوان متهم ردیف اول این ناهنجاری معرفی کرده اذهان را از علت العلل فساد اقتصادی منحرف کنند .

از یک طرف مدعی میشوند تحریم فساد زا است لذا برای مبارزه با فساد ، مذاکرات رفع تحریم را حتی با گفتگوی مستقیم با مقامات آمریکایی به مسولین نظام توصیه می کنند از طرف دیگر ادعا می کنند فساد منشاء داخلی داشته ربطی به آمریکا ندارد . اگر تحریم فساد زا است (که هست ) کدام دولت، یک جانبه و با همه ابزارها این ظُلم را بر ملت ایران روا داشته است ؟مگر غیر از دولت جبّار ایالات متحده ؟

در سالهای پایانی جنگ رژیم بعث عراق که با پشتیبانی دولت آمریکا علیه ایران به وقوع پیوست ،بسیاری از کارشناسان معتقد بودند در صورت اتمام جنگ نظامی ، آمریکایی ها و هم پیمانانشان جنگ‌ اقتصادی را به ج ا ا تحمیل خواهند کرد، و همینگونه هم شد .

فاسد اقتصادی معلول همان علت اصلی یعنی تحریم ظالمانه و در واقع از تلفات جنگ اقتصادی است . از عقلای دنیا چه آنها که با ما و چه آنها که برما هستند سوال کنید . مگر دولت جنایتکار ایالات متحده صحنه گردان و متهم ردیف اول این جنگ نیست ؟حتما پاسخ آنها مثبت است.

ضعف وناکار آمدی بعضی دولت ها در عدم‌نظارت و برخورد قاطع با حلقه های فساد غیر قابل انکار است اما چه جفایی بالاتر از این به ملت که آغاز گر و ادامه دهنده جنگ اقتصادی را به بهانه فسادی که معلول همان جنگ است تبرئه کنیم.