تعلق خاطر !

علی عبدالخانی :تعلق خاطر در معنای اصطلاحی به عشق و دلبستگی زیاد تعبیر می شود. عشق به اماکنی همچون شهر و روستا و محله، حتی مقدارِ کمی از تعلق خاطر و مقداری امکانات می تواند سبب آبادانی و تسهیل خدمات در آن اماکن بشود.اصولاً تعلق خاطر در نهادهای انتخابی مثل مجلس و شوراها بدلیل انتخاب مستقیم بیشتر از تعلق خاطر مدیران انتصابی نسبت به محل زندگی آنهاست. عکس آن هم جایی است که کفه خدمتِ یک مدیر انتصابی بر نوع انتخابی می چربد.

به هر جهت برای تامین حداقل هایی از خدمات و عمران شهری حتماً به منصوبان و منتخبانی نیاز داریم که نسبت به محل خدمتشان صادقانه عشق بورزند و با تمام وجود به آن تعلق خاطر داشته باشند.خیلی از اشخاص ممکن است با رای مبهم یا ضعیف وارد شوراها شوند اما همین اشخاص وقتی خود را در کسوت وکالت و نمایندگی مردم می بینند، همینان هم قادرند که بذرِ خدمت صادقانه را دل خود بارور کنند و بپرورانند لذا این تیپ از شورائیان نباید منکرِ امور ملموسی مانند سقوط بی سابقه خدمات شهری در شهرشان بشوند و یا برای نجات شهر از سقوط هرچه بیشتر آن در ورطه ی رکود و بی تفاوتی نکوشند.

تعلق خاطر یک نمای براق و ظاهری یا ادعای جعلی و فریبنده نیست بلکه عمل و مواضع مستمری است که در رفتار منتخبان باید دیده بشود. عدم مشورت با اشخاص مجرب و متخصص و اکتفا به مشاوران کم عمق و کم تجربه خطایی است که سِجل عملکردی و آینده ی حرفه ای منتخبان ضعیف را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد. !.

در پایان تاکید می نمائیم که حتی صاحبان پایه ی رای ضعیف هم می توانند از دربِ باز و زیبای عشق و علاقه به شهر و ساکنان وارد بشوند و تا حد ممکن تلاش کنند که لااقل شرایط خدماتی این کلانشهر به حالت سابقِ خود بازگردد، مابقی انتظارات پیشکش.