از رنجی که می بریم !

دکتر محمد عتابی : هردم از این باغ بری میرسد// نغزتر از نغزتری میرسد. این بیت معروف که اکنون بخشی از آن به عنوان ضرب المثل زبانزد عام و خاص است، شاید بتواند بیانگر وضعیت فعلی شهر، منطقه و استان ما باشد. استان خوزستان به عنوان یک استان مرزی افزون بر موقعیت جغرافیایی خود،از چاه‌های […]

دکتر محمد عتابی : هردم از این باغ بری میرسد// نغزتر از نغزتری میرسد. این بیت معروف که اکنون بخشی از آن به عنوان ضرب المثل زبانزد عام و خاص است، شاید بتواند بیانگر وضعیت فعلی شهر، منطقه و استان ما باشد. استان خوزستان به عنوان یک استان مرزی افزون بر موقعیت جغرافیایی خود،از چاه‌های نفت آکنده است، چهار رود آب شیرین در آن جاری است و به دریا های بین المللی راه دارد. شاید تصور زندگی غیر قابل تحمل وهمراه با رنج مستمر، در استان و شهری که با داشتن امکانات یادشده، سخت باشد. امروزه اما تنها نصیب مردمان آن آفتاب سوزان و هوای بسیار گرم ، میزبانی توده‌ های گرد وخاک که گاه و بیگاه از داخل مرزها یا از کشورهای همسایه دور و نزدیک بر می خیزد! آری شاید تصورآن برای کسانی که از دور دستی بر آتش دارند، سخت باشد زیرا گفته اند:« تماشای خرمن سوخته از دور خوش است »واقعیت این است که افزون بر رنج های گوناگون، بسیاری از مردم چنین استانی با رنج بیکاری و فقر دست به گریبان بوده و هستند!

بیکاری این مادر مصیبت های این استان، همه نوع رنج را برای مردم آن به ارمغان آورده است. بیکاران هم از آداب جاهلی و منسوخ قبیله ای استقبال می‌کنند و هم با قاچاقچیان همدست می شوند وهم با تیراندازی، وحشت و ترس را در آسمان شهر و روستاهای این دیار هلهله می کنند.استان مرزی بودن وامکان دسترسی به ماورای مرزها به جای نعمت بودن، بلای جان استان شده است، شاید علت برخی از رنج ها وپسرفت استان، این است که از دیرباز مردم این مرزوبوم همیشه در غم ودرد های همسایه ناآرام خود عراق، شریک بوده اند!
و……
برای پایان اصلاح وضع موجود با توجه به وظیفه دینی و قاعده عقلی امربه معروف ونهی از منکر باید همه احساس تکلیف کنند. همه صاحبان منصب رسمی و غیر رسمی و همه دارندگان تریبون و حتی اهل قلم!
تجربه جهانی نشان می دهد که برای اصلاح این وضعیت ناستودنی و رنج ناشی از جهل وفقر، فقط با برنامه‌ریزی جهت کیفیت بخشی به برنامه های آموزشی و مهارت آموزی در مدارس و هنرستان ها می توان به هدف رسید، پس؛ پیش به سوی این هدف مقدس!

رنجی که می بریم پایان نمی یابد مگر با عمل به قانون و دوری از تبعیض! پس صاحبان امضاهای طلایی ودارندگان نفوذ، باید زیر ذره بین عدالت باشند.این رنج پایانی نیست مگر به استفاده از همه ظرفیت ها و توجه به داشته های این مرزوبوم وتمرکز زدایی ! پس پیش به تصمیم های علمی استانی و منطقه ایی!