داستانِ هادی الهایی

دکتر لفته منصوری : هادی الهایی یکی از دانش آموزان کلاس چهارم ابتدایی دبستان طالقانی ملاثانی است. خانواده هادی پیش‌ازاین در روستای شری و مری (البحایی) زندگی می‌کردند و حالا یک خانه ۱۰۰ متری ساده و کوچکی در ملاثانی دارند. پدر هادی پراید دارد و با آن مسافرکشی می‌کند و از این راه امرارمعاش می‌کند. […]

دکتر لفته منصوری : هادی الهایی یکی از دانش آموزان کلاس چهارم ابتدایی دبستان طالقانی ملاثانی است. خانواده هادی پیش‌ازاین در روستای شری و مری (البحایی) زندگی می‌کردند و حالا یک خانه ۱۰۰ متری ساده و کوچکی در ملاثانی دارند. پدر هادی پراید دارد و با آن مسافرکشی می‌کند و از این راه امرارمعاش می‌کند. سطح سواد والدین راهنمایی است. هادی یک خواهر و یک برادر بزرگ‌تر از خودش دارد. هادی دوست‌داشتنی، خوش‌اخلاق و کوشا است. خوب درس می‌خواند و خانواده‌اش و معلمش را بسیار دوست دارد.

هادی این پیام را برای من فرستاد:«سلام آقای منصوری عزیز ، من هادی الهایی هستم دانش‌آموز آقای مجدم ممنونم ازتون که به جشن ما آمدید و ما رو خوشحال و خاطره‌های قشنگی برای ما درست کردید. ممنونم آقای منصوری، به امید دیدار دوباره، هادی الهایی دوست داره شما راستی می‌خواستم یک داستان کوتاه برای شما تعریف کنم البته این قصه‌ای کوتاه امسال هست اگه شما اجازه بدید براتون می‌نویسم »

من هادی را تشویق کردم که داستان را برای من بنویسد. او داستان قشنگی از زندگی‌اش در دوران کرونا به همراه یک کلیپ از برنامه‌های خلاقانه کلاسشان که روی آن موسیقی «خیال الحگ» را گذاشته که در کانال تلگرامی خود بازنشر می‌دهم.

خدایا چقدر بچه‌های خوب، نازنین و بافهم و شعور در ملاثانی و خوزستان و ایران عزیزمان، مانند هادی داریم و قدر سرمایه هایمان را نمی دانیم!