آقا زاده ای که نماد “ساده زیستی” و “مردم داری” بود

نعیم حمیدی : قلب مهربان و فراخ او برای عشق و محبت به همگان جا داشت ، با همه صمیمی و دوست و شفیق حمیم بود حتی کسی که برای بار نخست با چهره بشاش و خندان اش مواجه می شد، حس می کرد که او صمیمی ترین رفیق سید است . آری *”حاج سید محسن” دوست همه بود”* . کارهای روزمره ، جلسات و موقعیت شغلی هیچ گاه او را از “تفقد” ، “احوالپرسی” و همراهی با دوستان ، همسایگان ، هم کلاسی ها و بستگان باز نمی داشت .از احوال همه مطلع بود گرچه خیلی از دوستان گاهی فراموش می کردند تا سراغی از سید بگیرند

سید محسن “غم” ، “اندوه” و مشکل شخصی نداشت تا از درد و فرط آن قلب اش از کار بیافتد ، زیرا او دلبسته دنیا و مظاهرش نبود ، محسن ما “درد” مردم داشت ، برخلاف تصور عده ای که دلسوزی برای مردم را در تیتر رسانه ها و بیانیه‌ها و برجستگی تلویزیونی و رگ های سرخ کرده جستجو می کنند ، او مجاهدی خاموش بود که در جهت کاهش آلام مردم و پیگیری مشکلات، شب و روز نمی شناخت. او فرزند راستین انقلاب اسلامی و “خادم” واقعی مردم بود

تواضع و فروتنی در برابر مردم ویژگی دیگر حاج سید محسن بود که قلب ها را مجذوب شخصیت او کرد. تکبر ، درشتی ، تندخویی ، خودپسندی و تفاخر به خاندان و منزلت شغلی در قاموس زندگی این مرد بزرگ معنا و مفهوم نداشت و این جز از رهگذر جهاد با “نفس” و زیرپا نهادن “انانیت” و “منیت” و تجهد و تعبد خالصانه حاصل نشده بود

مطالعه عمیق و انیق و اطلاع از آخرین های حوزه نشر ، هنر ، رسانه ، سیاست و اجتماع ویژگی ارزنده حاج محسن شفیعی است که از او عالمی روشن بین ، روزآمد و آشنا به مقتضیات زمان ساخته بود . گرچه عموم اندیشمندان عاشق مطالعه هستند اما به روزسازی داشته ها و داده ها آنهم در عصر معاصر کار آسانی نیست بلکه نیازمند تحمل سختی ها ، کم خوابی و تلاش مضاعف است که سید محسن بخوبی از عهده آن برآمد

شاید بسیاری از اصحاب قلم ، فعالان عرصه هنر ، اعضای خانواده بزرگ رسانه و اساتید حوزه و دانشگاه با من هم نظر باشند که هر کدام به بهانه تولید اثر یا ارائه کار جدید بنوعی مورد لطف این شخصیت فرهیخته و عالم عامل قرار گرفته اند.وقتی شماره های مختلف هفته نامه بیان منتشر می شد ، ایشان مقید به خرید و مطالعه آن بود و اگر نظری داشت یا مطلبی مورد تحسین وی بود ، گاهی نیمه های شب پیام می داد و ابراز محبت می کرد که نمونه آن ویژه نامه سیلاب ۹۸ بود که آنرا یک کار جامع و ماندگار نامید.

آقا محسن به تناسب توان و موقعیت علیرغم حجم بالای فعالیت ها و وجدان کاری لیک دعوت هیچ فرد ، گروه ، نهاد و مجموعه ای را بی پاسخ نمی گذاشت و تا جایی که برایش مقدور و ممکن بود دعوت ها را رد نمی کرد

در فاصله سال های ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ از ایشان برای برگزاری “جلسات اخلاق” در انجمن اسلامی ملاثانی دعوت می کردیم ، با وجود فاصله طولانی و خطرات تردد در جاده اهواز – شوشتر – مسجدسلیمان در آن زمان ، اما ایشان با سعه صدر و فروتنی دعوت را می پذیرفت به ملاثانی می آمد و جالب اینکه دقیقا راس ساعت اعلامی برای جلسات در انجمن اسلامی یا مسجد موسی ابن جعفر علیه السلام حضور پیدا می کرد ، در حالی که بسیاری از شرکت کنندگان با تاخیر به جلسه می آمدند و این امر سبب ازعاج و تکدر خاطر وی نمی شد و برای دعوت های بعدی هم تاخیرها را بهانه نمی کرد

بزرگ منشی و سعه صدر علامه سید محسن در برخورد و تعامل با مخالفین سیاسی بویژه در محیط دانشگاه الگوی کامل و زیبایی برای همه مدیران و نیروهای جبهه انقلاب اسلامی بود

ایشان اختلاف افق، نظر و مشرب سیاسی را بهانه و حربه ای برای “توهین” ، “تحقیر” یا حذف مخالفین قرار نداد بلکه با اخلاق محمدی محور و عامل ” جذب حداکثری” بود ، سید محسن مصداق غلبه جاذبه بر دافعه است و هیچگاه آغازگر قطع رابطه با دیگران نبود

در اوج درگیری ها و تنش های دانشجویی طی سال های ۷۶ تا ۸۰ در اهواز ، مجموعه ما بعنوان انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه های شهید چمران و علوم پزشکی با دفتر تحکیم وحدت و نماینده فکری آن در اهواز (مجمع دانشجویان) تضادها و تقابل های شدیدی پیدا کرده بود بطوریکه بارها به درگیری فیزیکی کشید .دوستان ما که واقعا از سوی وزارت خانه های علوم و بهداشت و درمان مورد ظلم و اجحاف قرار گرفته بودند انتظار داشتند تا نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها بدلیل تقارن و تقارب سیاسی از موضع رسمی جانب اردوگاه ما را گرفته و در تصمیم گیری ها ( اعم اعطای مجوز به مجمع یا تامین مکان و ….) دنباله رو دیدگاه سیاسی باشند ، حاج سید محسن در مقام ریاست نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه علوم پزشکی معتقد به تعامل با همه جریانات دانشجویی و ایفای نقش پدرانه در تنش ها بود به همین سبب برخی دوستان تندرو در جلسات خاص شورای مرکزی بارها برخلاف ادعاها و ظواهر حاج سید محسن عزیز را به تساهل و همراهی با جریان مخالف متهم و حتی عده ای بی تقوا و متظاهر به تدین( که امروز با ادعای انقلابی گری و بر مسندها تکیه زده اند) پا را فراتر گذاشته و برچسب ناچسب و انگ مخالفت با ولایت به او زدند در حالی که ایشان مظهر ولایت مداری و مفسر گفتمان اصیل جبهه انقلاب اسلامی بود

منش و اخلاق سید محسن لازمه فضای سیاسی استان و عامل مهمی برای همزیستی ، وفاق و همبستگی می باشد

سید محسن شاگرد مدرسه پدر و تربیت یافته در مهد آیت الله سیدعلی شفیعی و آینه تمام نمای درون و برون این خانواده اصیل و بیت العلم خوزستان بود .خانواده ای که در “علم” ، “دیانت” ، “فضیلت” ، “جهاد و ایثار” ، “ترویج و گسترش فقه آل محمد” ، “مبارزات انقلابی” ، همراهی با ” نهضت امام خمینی ره” و “ولایت مداری” پیشتاز و زبانزد خاص و عام و چون خورشیدی تابناک در جهان تشیع هستند.اما سید محسن نان آقازادگی و انتساب صرف به “بیت شفیعی بزرگ” را نخورد و از پلکان خاندان راه ترقی را طی نکرد، بلکه همواره متکی به “ویژگی های ذاتی ” ، “جهد” و “اجتهاد” خود بود که اینگونه به قله مراتب علمی، معنوی و مردمی دست یافت.

حاج سید محسن باوجود داشتن موقعیت های گوناگون اداری و سیاسی همچون سال ها تصدی مدیریت نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه های استان و جایگاه فرزندی نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری اما هیچگاه این موقعیت ها را فرصتی برای اندوختن ثروت ، استفاده شخصی از بیت المال،  استخدام فرزندان و بستگان …. قرار نداد ، بلکه برعکس تا پایان عمر در منزل اجاره ای زندگی و تنها خودروی شخصی او یک پراید مدل پایین بود . مراتب اداری و عناوین سیاسی هیچ تاثیری بر زندگی طلبگی ، روحیه مردم داری ، پوشش و خوراک او نداشت و البته این سیره و منش آزادمردان است 

گرچه آقازادگی در فرهنگ عمومی جامعه امروز ایرانی دارای بار منفی و توام با مختصات ویژه است اما سید محسن این عبارت را معنای دوباره بخشید و الگوی جدید و مثبتی از “آقازادگی” را تفسیر و به یادگار گذاشت

گرچه علامه حاج سید محسن شفیعی در مقام عالم عارف و عابد زاهد به “لقاء الله” و منتهی سفر من الخلق بالحق للحق رسید اما بدون تردید فقدان او مصیبت جبران ناپذیر برای جامعه خوزستانی خصوصا در عرصه “علم” و “اخلاق” می باشد زیرا امروز همه یک اندوخته و سرمایه اجتماعی بزرگی را از دست داده و در سوگ او نشسته ایم باشد که خداوند متعال تحمل سنگینی این غم و مصیبت را بر همگان آسان و سهل نماید

در پایان.این مصیبت مؤلمه را به ساحت بقیه الله الاعظم عج، مقام معظم رهبری، بیت العلم شفیعی خصوصا ابوشهید حضرت آیت الله سیدعلی شفیعی ، مردم شریف خوزستان ، حوزه های علمیه و دانشگاه ها و جهان تشیع تسلیت و تعزیت گفته و آرزوی علو درجات برای زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین علامه سید محسن شفیعی دارم . عاش سعیدا و مات سعیدا و سلام علیه یوم ولد ، یوم مات و یوم یبعث حیا